Ο ενωμένος βυζαντινός και γεωργιανός στρατός νικά τους Σελτζούκους στο Καπετρόν ή Σκούταρι (σημερινό Χασάνκαλε στη Βορειοανατολική Τουρκία, το αρχαίο ελληνικό Φασιανοί). Η νίκη των Βυζαντινών, ήρθε ως απάντηση της επίθεσης του Σελτζούκου Ιμπραήμ Ινάλ, που εξαπέλυσε μια δύναμη 100.000 ανδρών εναντίον της βυζαντινής Αρμενίας, ημιαυτόνομο τότε βασίλειο με ιδιαίτερες σχέσεις με την Κωνσταντινούπολη.
Η επιδρομή του Ινάλ ερχόταν ως τιμωρητική εκστρατεία στην καταστροφή μιας δύναμης 20.000 ανδρών του το προηγούμενο έτος. Οι Βυζαντινοί όμως ήταν σε εξαιρετικά μειονεκτική θέση. Οι θεματικοί στρατοί είχαν διαλυθεί στο πλαίσιο αναδιοργάνωσης και οι τοπικοί διοικητές είχαν απομείνει με ελάχιστα τακτικά στρατεύματα, λόγω της συγκέντρωσης του αυτοκρατορικού στρατού στα Βαλκάνια, για να καταστείλουν την στάση του στρατηγού Λέοντος Τορνικίου.
Ακόμη, οι διοικητές της περιοχής, στρατηγός Κατακαλών Κεκαυμένος και πατρίκιος Ααρόν διαφωνούσαν για την στρατηγική που έπρεπε να ακολουθήσουν. Ο πρώτος ευνοούσε ένα δυναμικό, προληπτικό χτύπημα ενώ ο δεύτερος προτιμούσε μια προσεκτική, επιβραδυντική τακτική μέχρι την άφιξη ενισχύσεων. Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Μονομάχος προέκρινε τη δεύτερη, δίνοντας στους Τούρκους το πλεονέκτημα της πρωτοβουλίας κινήσεων και επιτρέποντάς τους να καταστρέψουν τη σημαντική εμπορικά πόλη του Άρτζε.
Με την άφιξη ενισχύσεων από τον πρίγκηπα της Γεωργίας, Λιπάριτο τον 4ο, ο ενωμένος στρατός εξαπέλυσε νυχτερινή επίθεση στο σελτζουκικό στρατόπεδο στο Καπετρόν αιφνιδιάζοντας και σαρώνοντας τους Τούρκους που διασκορπίστηκαν. Με τους Κεκαυμένο και Ααρόν να διοικούν τις δύο πτέρυγες, η νίκη εκεί ήταν σαρωτική αλλά στο κέντρο, ο πρίγκηπας Λιπάριτος αιχμαλωτίστηκε και ο Ινάλ τον κράτησε ως διαπραγματευτικό χαρτί επιτρέποντάς του να υποχωρήσει με τάξη.
Η τουρκική πίεση είχε προς το παρόν αντιμετωπιστεί αλλά απείχε πολύ από το να είναι ολοκληρωτική. Απορροφημένοι με τις επαναστάσεις στα Βαλκάνια και τις επιδρομές των Πατσινακών στην Κριμαία και στον Προύθο, οι Βυζαντινοί θα αμελήσουν το ανατολικό τους σύνορο που προς το παρόν, οι δυναστικές έριδες μεταξύ των Σελτζούκων, θα το αφήσουν για λίγα χρόνια ήσυχο.
