Ο Τουρκο-Μογγολικός στρατός υπό τον Τιμούρ Λεγκ (Ταμερλάνος) καταλαμβάνει και λεηλατεί τη Δαμασκό. Όλοι οι κάτοικοι της πόλης σφαγιάζονται εκτός από τους χειρώνακτες τεχνίτες που εκτοπίζονται στη Σαμαρκάνδη.
Ο Τιμούρ, είχε γεννηθεί στο σημερινό Ουζμπεκιστάν και είχε τουρκοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό ως προς τους τρόπους και τα ήθη. Καταγόταν από πλούσια οικογένεια και ο χαρακτήρας του τον έφερε γρήγορα στην κεφαλή της φυλής του και αργότερα στο να διεκδικήσει το δυτικό χανανάτο του Χαγκατάι με το οποίο κυριάρχησε μεταξύ των γειτονικών φυλών και εξεστράτευσε τόσο κατά του παρηκμασμένου και πλούσιου σουλτανάτου του Δελχί όσο και των δυτικών βασιλείων του Ιράν και των Μαμελούκων της Μέσης Ανατολής. Το όνομα Ταμερλάνος το έλαβε μάλλον από παράφραση στα ελληνικά του ιρανικού του ονόματος Timur-i-lang που σημαίνει “Τιμούρ ο χωλός”. Σε νεαρή ηλικία, όπως ήταν τα ήθη των μογγολικών φυλών, προσπάθησε να κλέψει το αρνί ενός γείτονα, που τον καταδίωξε και του κάρφωσε δυο βέλη. Από τα τραύματά του έχασε δυο δάχτυλα και κέρδισε ένα κουτσό βήμα που τον συνόδευε όλη του τη ζωή.
Ο στρατός του Τιμούρ έφτασε στα τείχη της Δαμασκού όπου τον περίμενε ο στρατός των Μαμελούκων υπό τις εντολές του σουλτάνου Νασίρ αντ-ντιν Φαράζ παρατεταγμένος έξω από τα τείχη. Στη μάχη που επακολούθησε οι Μογγόλοι νίκησαν κατά κράτος με αποτέλεσμα ο Ντιν Φαράζ να στείλει αγγελιοφόρους στο Κάιρο για να ειδοποιήσει τον σουλτάνο. Ο τελευταίος έστειλε μια σημαντική αντιπροσωπεία που συναντήθηκε με τον Τιμούρ και κατέληξαν σε κάποια συμφωνία. Όταν όμως αποχώρησαν, οι Μογγόλοι εισέβαλαν και λεηλάτησαν την απροστάτευτη Δαμασκό.
Οι πηγές αναφέρουν πως επακολούθησε μεγάλη σφαγή. Ο Τιμούρ είχε λάβει μόρφωση σε ιρανικά σχολεία και κατανοούσε την σημασία των οργανωμένων πόλεων αλλά δεν ίσχυε το ίδιο για τα ήθη των Μογγόλων που θεωρούσαν ότι ο ελεύθερος άνθρωπος οφείλει να κινείται διαρκώς και να είναι σε επαφή με τη γη, αποφεύγοντας τη μόνιμη εγκατάσταση ως ύβρη. Παρόλα αυτά, ξεχώρισε όλους τους ικανούς εργατο-τεχνίτες και τους έστειλε στην πατρίδα του για δουλειά. Τις γυναίκες και τα παιδιά τα πούλησε σκλάβους ενώ όλους τους άλλους τους αποκεφάλισε και άπλωσε τα κεφάλια τους σε ένα χωράφι έξω από τα βορειο-ανατολικά τείχη της πόλης. Το σημείο αυτό της Δαμασκού ονομάζεται μέχρι σήμερα μπουρζ-αλ-ρου’ους ( “ο πύργος των κεφαλών” ).
Με την άλωση της Δαμασκού η τιμουριδική αυτοκρατορία συνόρευε πλέον με την οθωμανική. Σύντομα βρέθηκε αφορμή για την επικείμενη σύγκρουση, όταν ο Οθωμανός σουλτάνος Βαγιαζίτ απαίτησε φόρο υποτέλειας από ένα μπεϊλίκι της Ανατολίας ταγμένο στον Τιμούρ. Ο τελευταίος το θεώρησε προσβολή και επέδραμε και κατέστρεψε την πόλη της Σεβάστειας. Δυο χρόνια αργότερα, ο Τιμούρ, άνω των 70 ετών πια, θα εκστρατεύσει και θα συγκρουστεί με τους Οθωμανούς στην Άγκυρα καταστρέφοντάς τους και σώζοντας την Κωνσταντινούπολη, που ήταν έτοιμη να δεχθεί την πολιορκία του Βαγιαζίτ. Θα πεθάνει το 1405 πριν γίνει απειλή για την Βυζαντινή αυτοκρατορία και την Ευρώπη, χωρίς όμως να έχει ηττηθεί ποτέ.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 24 Μαρτίου 1400: Άλωση της Δαμασκού, ο Ταμερλάνος συντρίβει τους Μαμελούκους
