Λήγει η διήμερη μάχη της Βιέννης με τη συντριβή του Οθωμανικού στρατού από τις συνδυασμένες δυνάμεις των Αυστριακών υπό τον φρούραρχο Έρνστ φον Στάρενμπεργκ και του πολωνικού στρατού μαζί με μονάδες της Αγίας Ρωμαικής Αυτοκρατορίας, με επικεφαλής τον Πολωνό βασιλιά Γιαν Σωμπιέσκι τον 3ο.
140.000 Οθωμανοί μεταξύ τους και 60 λόχοι Γενιτσάρων (~12.000) υπό τον μεγάλο βεζύρη Καρά Μουσταφά πασά πολιορκούσαν την πρωτεύουσα της Αψβουργικής αυτοκρατορίας από διμήνου, φέρνοντας τους πολιορκητές στα όρια της αντοχής τους.
Οι Οθωμανοί προσπάθησαν να καταβάλουν την πόλη με το πυροβολικό τους, που στο παρελθόν είχε φέρει τη νίκη αλλά στον 17ο αιώνα οι Ευρωπαίοι είχαν αντιληφθεί τις ικανότητες του νέου όπλου. Αν και ο Οθωμανικός Στρατός παρέτασσε τον εντυπωσιακό αριθμό 150 πυροβόλων, οι αμυνόμενοι στην πόλη είχαν 370 περίπου. Οι Οθωμανοί κατέφυγαν σε συστηματικές εκσκαφές, χαρακώματα και λαγούμια για να προσεγγίσουν και να καταστρέψουν τα τείχη. 3.000 περίπου λαγουμιτζήδες εργάστηκαν άοκνα για το έργο.
Στις 6 Σεπτεμβρίου, με τους υπερασπιστές παντελώς εξουθενωμένους, έφτασε ο βασιλιάς Σωμπιέσκι αναλαμβάνοντας τη διεύθυνση των επιχειρήσεων. Ο Σωμπιέσκι, προσέγγισε το οθωμανικό στρατόπεδο με τον μικρότερο στρατό του και ετοιμάστηκε για μάχη με τους Πολωνούς ουσσάρους -με τα χαρακτηριστικά λοφία τους- να εξαπολύουν μια δυναμική επέλαση. Το απόγευμα, οι Πολωνοί επιτέθηκαν μαζικά και η συνδυασμένη πίεση, μαζί με τους Αυστριακούς και τους Βαυαρούς, ανάγκασε τον Μουσταφά να αποχωρήσει.
Η μάχη σημείωσε την απώτατη προέλαση των Οθωμανών στην Ευρώπη, που από τη στιγμή εκείνη θα ακολουθούσε πορεία συρρίκνωσης. Αν και ο πόλεμος θα κρατούσε άλλα 15 χρόνια, οι Αυστριακοί θα κατόρθωναν να ανακτήσουν το μεγαλύτερο μέρος της Ουγγαρίας και της Τρανσυλβανίας ανακάμπτοντας μετά από 300 χρόνια οθωμανικών νικών. Ο μέγας βεζύρης Καρά Μουσταφά στραγγαλίστηκε στο Βελιγράδι με μεταξωτό κορδόνι για την αποτυχία του, τρόπος εκτέλεσης που επιφυλασσόταν σε ανώτατα στελέχη της οθωμανικής αυλής.
