Ο άσσος της Αμερικανικής Αεροπορίας Πεζοναυτών, ταγματάρχης (Ι) Gregory “Pappy” Boyington καταρρίπτεται μετά από άνιση μάχη με ιαπωνικά Zero στον Ειρηνικό. Ο διοικητής της γνωστής μοίρας VMF-214 “Black Sheep”, εξαφανίστηκε μετά από μια εξαιρετικά δύσκολη και χαοτική αερομαχία πάνω από την Παπούα-Νέα Γουινέα και κηρύχθηκε αγνοούμενος.
Ο Boyington ήταν απόφοιτος του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον και κατετάγη στο πρόγραμμα εκπαίδευσης εφέδρων αξιωματικών του Στρατού (Army Reserve Officers Training Corps-ROTC), ως ανθυπολοχαγός παρακτίου πυροβολικού. Ζήτησε να γίνει πιλότος με το Διάταγμα Δοκίμων Αεροπορίας του 1935, αλλά το ότι ήταν παντρεμένος τον απέκλειε. Το επόμενο έτος αξιοποίησε ένα “παράθυρο” στους κανονισμούς και μετατάχθηκε ως πιλότος στο Σώμα Πεζοναυτών, ενώ εξελίχθηκε σε εκπαιδευτή.
Τον Αύγουστο του 1941, εντάχθηκε στην CAMCO, μια πολιτική εταιρία “βιτρίνα” για την κάλυψη των δραστηριοτήτων Αμερικανών που πολεμούσαν κατά των Ιαπώνων στην Κίνα, η οποία θα εξελιχθεί στην πτέρυγα καταδιωκτικών επανδρωμένη με Αμερικανούς πιλότους, τους γνωστούς “Ιπτάμενους Τίγρεις”. Ο ίδιος θα σημειώσει έξι καταρρίψεις πριν μεταταχθεί πάλι στο αεροπορικό σκέλος του Σώματος Πεζοναυτών ένα χρόνο μετά. Φθάνοντας να διοικεί τη Μοίρα “Μαύρα Πρόβατα” (Black Sheep) πετώντας F4U Corsair, για να πετύχει 22 ακόμα καταρρίψεις εξελισσόμενος σε έναν από τους κορυφαίους Αμερικανούς Άσσους.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 20 Δεκεμβρίου 1941: Οι «Ιπτάμενοι Τίγρεις» εφορμούν!
Στις 3 Ιανουαρίου 1944, 48 αμερικανικά αεροπλάνα δέχτηκαν επίθεση από 70 ιαπωνικά πάνω από την Ραμπαούλ της Παπούα-Νέα Γουινέα. Ο “Pappy”, διοικητής της δύναμης ενέπλεξε τα αεροσκάφη του και κατέρριψε ένα ακόμα ιαπωνικό καταδιωκτικό πριν καταρριφθεί κι ο ίδιος. Θα επιζήσει και θα περισυλλεγεί από ιαπωνικό υποβρύχιο για να περάσει το υπόλοιπο του πολέμου στο στρατόπεδο αιχμαλώτων Otami.
Ο Gregory Boyington δεν ήταν υπόδειγμα αξιωματικού και ιπταμένου αλλά ήταν σκληραγωγημένος από τις περιπέτειες της ζωής. Η δράση του στους “Ιπταμένους Τίγρεις” τον κατέστησε έναν έμπειρο χειριστή και ηγήτορα σε μια εποχή που οι ΗΠΑ αναζητούσαν ικανούς αξιωματικούς πρώτης γραμμής και γρήγορα. Αυτό εκτόξευσε την καριέρα του και τον έκανε επιτυχημένο στο “χτίσιμο” της πολεμικής του Μοίρας, παρά τα παραπτώματα και τα μειονεκτήματά του.
Κέρδισε το παράσημο της Τιμής του αμερικανικού Κογκρέσου και τον Ναυτικό Σταυρό. Το παρατσούκλι “Pappy” το κέρδισε λόγω της σχετικά προχωρημένης ηλικίας του (30 ετών όταν οι ΗΠΑ μπήκαν στον Β’ Παγκόσμιο) και του ταλαιπωρημένου παρουσιαστικού του, αποτέλεσμα χρονιάς εξάρτησης από το αλκοόλ και το κάπνισμα. Η ταλαιπωρία από τις εξαρτήσεις και οι μαύρες κηλίδες στον χαρακτήρα του συνέχισαν και μετά τον πόλεμο, όπου άλλαζε συχνά δουλειές και συζύγους. Πέθανε το 1988 σε ηλικία 75 ετών.
