Οι Ιρανοί ανακαταλαμβάνουν το Χοραμσάρ από τους Ιρακινούς κατά τη διάρκεια του μεταξύ τους πολέμου που κράτησε από το 1980 ως το 1988.
Στις 22 Σεπτεμβρίου του 1980, ο Ιρακινός στρατός ακολουθώντας εντολές του δικτάτορα της χώρας, Σαντάμ Χουσεΐν, εισέβαλε στο νότιο Ιράν με σκοπό να αποσπάσει την πλούσια επαρχία του Χουζεστάν. Αν και οι πρώτες ενδείξεις της επιχείρησης ήταν ευνοϊκές, με τους Ιρακινούς να κυκλώνουν και μέσα σε ένα μήνα να καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος της περιοχής, η προέλασή τους επιβραδύνθηκε και ατόνησε.
Ο στρατός του Ιράν υπέφερε από τις «μεταρρυθμίσεις» της θρησκευτικής κάστας που είχε καταλάβει την εξουσία εκθρονίζοντας τον σάχη και εκκαθαρίζοντας όλη την στρατιωτική ηγεσία μέχρι τους διοικητές λόχων. Μεταξύ των ιρακινών κερδών του πρώτου χρόνου ήταν και το λιμάνι του Χοραμσάρ, που είχε καταληφθεί τον Οκτώβριο του 1980.
Μετά τον αρχικό αιφνιδιασμό τους, οι Ιρανοί επιστρατεύτηκαν και προώθησαν νέες δυνάμεις στο μέτωπο. Μέχρι το τέλος του 1981, είχαν κατορθώσει να επιστρέψουν επιθετικά απωθώντας τους Ιρακινούς δυτικά του ποταμού Καρούν και ετοιμάστηκαν για γενική αντεπίθεση με στόχο την απελευθέρωση του Χοραμσάρ. Φορτηγά, ελικόπτερα, ακόμα και Jumbo jets της Boeing χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά στρατευμάτων στην περιοχή για την τελική μάχη.
Στις 29-30 Απριλίου του 1982, οι Ιρανοί εξαπέλυσαν την επιχείρηση Μπεΐτ ολ-Μοκαντάς («Ιερουσαλήμ») που πέτυχε να απωθήσει τους Ιρακινούς. Η ιρανική επίθεση έκανε χρήση επιλέκτων δυνάμεων Φρουρών της Επανάστασης, μαζί με Πολιτοφύλακες της Pasdaran-Baseej, τακτικά στρατευμάτα και ειδικές δυνάμεις, ενώ υποστηρίχθηκε από πλήθος μεταφορικών και επιθετικών ελικοπτέρων και αδιευκρίνιστο αριθμό αρμάτων μάχης. Σε όλη τη φάση, συστοιχίες πυραύλων Rapier και φορητών αντιαεροπορικών βλημάτων SA-7 κάλυπταν τις κινήσεις τους προξενώντας σημαντική φθορά στους Ιρακινούς.
Κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων, σημαντική ήταν η δράση της νέας Ιρανικής Αεροπορίας, που έδειχνε να ξεπερνά το μούδιασμα των εκκαθαρίσεων του ισλαμικού καθεστώτος και να αναλαμβάνει δράση. Παρά το γεγονός ότι οι Ιρακινοί είχαν παρατάξει μεγάλους αριθμούς MiG-23 και τα νέα γαλλικά Mirage F-1EQ, η κυριαρχία των αιθέρων ανήκε στο Ιράν, που με πτήσεις F-14 Tomcat και F-4 Phantom κρατούσε την πρωτοβουλία των επιχειρήσεων, ενώ στις αρχές Απριλίου, μάλιστα, πέτυχε και ένα εντυπωσιακό στρατηγικό πλήγμα στη βάση Η3 στα δυτικά του Ιράκ. Την ίδια στιγμή, ελικόπτερα AH-1 Cobra προξενούσαν σημαντική φθορά στις τεθωρακισμένες δυνάμεις του Ιράκ ενώ η απομόνωση του πεδίου επετεύχθη με την καταστροφή πολλών γεφυρών.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 4 Απριλίου 1981: Αντιγράφοντας τους Ισραηλινούς, το Ιράν χτυπά σκληρά ιρακινή βάση
Χρησιμοποιώντας επίλεκτα τμήματα πεζικού και μηχανοκίνητες φάλαγγες, το Ιράν κατόρθωσε να απομονώσει και να κυκλώσει τους Ιρακινούς εξαλείφοντας την 6η Τεθωρακισμένη και μια ακόμα ιρακινές μεραρχίες. Κάπου 10.000 Ιρακινοί στρατιώτες αιχμαλωτίστηκαν ή παραδόθηκαν ως αποτέλεσμα αυτών των επιθέσεων ενώ η ιρακινή αεροπορία έχασε πάνω από 50 μαχητικά στην προσπάθειά της να περιορίσει τη δράση των ιρανικών Tomcat και Cobra.
Στις 21 Μαΐου, οι Ιρανοί επιτέθηκαν κόβοντας την τελευταία οδό ανεφοδιασμού και περισφίγγοντας την πολιορκία του Χοραμσάρ. Η μάχη εντός του αστικού ιστού ήταν σκληρή και προδιαγεγραμμένη και έληξε με ανακατάληψη της πόλης από τους Ιρανούς στις 24 του μήνα. Από τους 140.000 άνδρες που έλαβαν μέρος στις επιχειρήσεις (70 χιλιάδες σε κάθε πλευρά), 15.000 Ιρακινοί και 30.000 Ιρανοί σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν.
