Ο ισραηλινός στρατός εξαπολύει μια ευρείας κλίμακας επιχείρηση από ξηράς και αέρος στη Λωρίδα της Γάζας. Μια κίνηση που σιγόβραζε από τα χρόνια της μονομερούς ισραηλινής στρατιωτικής αποχώρησης από τη Γάζα και τη Δυτική Όχθη, το 2005.
Αιτία της επιχείρησης ήταν η ροή όπλων και εκρηκτικών προς την παλαιστινιακή πλευρά και η διαρκής και αδιάκριτη εκτόξευση αυτοσχεδίων ρουκετών εναντίον των ισραηλινών πόλεων. Οι επιθέσεις, που ήταν έργο των παλαιστινιακών οργανώσεων, κυρίως της Hamas, είχε εξελιχθεί σε μάστιγα ανασφάλειας για το Ισραήλ, που έβλεπε τους πολίτες του να στοχοποιούνται, χωρίς να μπορεί να κυνηγήσει τους παλαιστινίους που εξαφανίζονταν μέσα στις πυκνοδομημένες γειτονιές της Γάζας. Ουσιαστικά όμως το Ισραήλ ήθελε να εξουδετερώσει τη Hamas που είχε αναδειχθεί κυρίαρχη στις παλαιστινιακές περιοχές.
Η Hamas και η Fatah, διαγκωνίστηκαν για την παλαιστινιακή εξουσία αλλά η Hamas κυριάρχησε στις εκλογές του 2006 και το επόμενο έτος εξώθησε τη Fatah. Η Hamas, ελέγχοντας το παλαιστινιακό “κράτος” διατήρησε σε μεγάλο μέρος την στρατιωτική/τρομοκρατική της δράση, πλαισιωμένη κι από άλλες οργανώσεις, όπως η Παλαιστινιακή Ισλαμική Τζιχάντ. Το 2007, πάνω από 2.500 βλήματα όλμων και ρουκετών εκτοξεύτηκαν κατά του Ισραήλ. Το 2008, τα βλήματα ξεπέρασαν τα 3.200 και σε αυτά προστέθηκαν ακόμα και ρουκέτες Grad των 122 mm με μεγαλύτερο βεληνεκές.
Σύντομα, το Ισραήλ συνειδητοποίησε ότι η αποχώρηση του στρατού του από τις παλαιστινιακές περιοχές όχι μόνον δεν αποθάρρυνε τους εξτρεμιστές αλλά τους εξασφάλισε και την ασυλία. Το Νοέμβριο, ο ισραηλινός στρατός χτύπησε θέσεις πυραύλων εντός της Γάζας προκαλώντας απώλειες αμάχων. Η Hamas σε απάντηση της επιδρομής πολλαπλασίασε τους βομβαρδισμούς, δίνοντας παράλληλα τελεσίγραφο στο Ισραήλ να σταματήσει τα χτυπήματα και να ανοίξει άμεσα τα περάσματα προς τις παλαιστινιακές περιοχές.
Έτσι, στις 27 Δεκεμβρίου 2008, ξεκίνησε μια σειρά πληγμάτων από αέρος με μαχητικά F-16 και ελικόπτερα AH-64 καταστρέφοντας 100 στόχους σε 220 δευτερόλεπτα. Η εκστρατεία (επιχείρηση “Συμπαγές Μολύβι” (Cast Lead) συνεχίστηκε στις επόμενες μέρες καταστρέφοντας αστυνομικούς σταθμούς, τούνελ, εντοπισμένες θέσεις της Hamas, αλλά και στοχεύοντας αξιωματούχους της οργάνωσης. Αν και η Ισραηλινή Αεροπορία ανακοίνωσε πως υπήρχε 99% ευστοχία με τη χρήση “έξυπνων” πυρομαχικών να αναλογούν στο 80% των καταναλωθέντων όπλων, από τη δράση της σκοτώθηκαν πολλοί άμαχοι. Ανάλογες επιχειρήσεις έγιναν και από το ισραηλινό ναυτικό σε παράκτιες θέσεις ενώ εφαρμόστηκε αποκλεισμός από ξηράς και θαλάσσης.
Στις 3 Ιανουαρίου 2009, τμήματα του ισραηλινού στρατού εισήλθαν στην περιοχή με μικτά αποσπάσματα μηχανικού μάχης, τεθωρακισμένων και πεζικού. Ο Ισραηλινός στρατός έχοντας εξάγει κρισιμα συμπεράσπατα από τον 2ο Πόλεμο του Λιβάνου, είχε δώσει ιδιαίτερη έμφαση στην εκπαίδευση του πεζικού του, είχε αυξήσει τις ταξιαρχίες πεζικού και βελτιώσει σημαντικά τη θωράκιση των αρμάτων του που κινούνταν σε συνδυασμό με πεζοπόρα τμήματα.
Το Ισραήλ έφτασε να κινητοποιήσει κλάσεις εφέδρων φτάνοντας τις 176 χιλιάδες άνδρες και γυναίκες υπό τα όπλα ενώ οι αεροπορικές και χερσαίες επιχειρήσεις κράτησαν 3 εβδομάδες. Οι θωρακισμένες μπουλντόζες, τα νέα άρματα Merkava IV, το πρωτοεμφανιζόμενο βαρύ τεθωρακισμένο όχημα μεταφοράς προσωπικού Namer, αλλά κυρίως η νέα αντίληψη των επιχειρήσεων και η εντατική εκπαίδευση έσωσαν πολλές ζωές από ισραηλινής πλευράς. Το μπαράζ πυραύλων περιορίστηκε σημαντικά, πολλά κρησφύγετα και υπόγεια περάσματα καταστράφηκαν και με το θάνατο 13 Ισραηλινών και 1.400 Παλαιστινίων η επιχείρηση τερματίστηκε μονομερώς από τους Ισραηλινούς στις 18 Ιανουαρίου, αφήνοντας την Γάζα σε αθλία κατάσταση με μεγάλη ανθρωπιστική κρίση.
