Με την κήρυξη του πολέμου οι χειριστές της 22ας Μοίρας Δίωξης,
όπως είναι φυσικό, «τρώγονταν» κυριολεκτικά να τους δοθεί η δυνατότητα
εμπλοκής με την Regia Aeronautica. Ήταν σίγουροι ότι θα νικούσαν και θα
σημείωναν τις πρώτες τους καταρρίψεις. Οι μέρες περνούσαν και οι
πολυπόθητες καταρρίψεις δεν είχαν πραγματοποιηθεί. Σε μια συζήτηση μεταξύ
των χειριστών, στις ατέλειωτες ώρες της επιφυλακής, μπήκε ένα στοίχημα
ανάμεσα στον διοικητή Σμηναγό Ανδρέα Αντωνίου και τον Ανθυποσμηναγό Μαρίνο
Μητραλέξη. Σύμφωνα με αυτό ο Αντωνίου, που είχε κόψει το κάπνισμα πριν από
δύο χρόνια, θα υποχρεωνόταν να καπνίσει εφόσον ο Μητραλέξης πραγματοποιούσε
μια κατάρριψη. Η τύχη ήταν με το μέρος του Μητραλέξη. Το μεσημέρι της 5ης
Νοεμβρίου, στις 13.10, μια ομάδα ιταλικών αεροσκαφών (το σήμα μιλούσε για
27, Cant Z.1007bis της 210a Squadriglia, του 50� Gruppo Autonomo BT) που
είχαν απογειωθεί από το Brindisi, κατευθύνονταν προς τη Θεσσαλονίκη. Κατά
την ιταλική τακτική πετούσαν ψηλά, στα 5.000 μέτρα. Το σύστημα με τους
Σταθμούς Επιτήρησης Αέρος αυτή τη φορά δούλεψε καλά. Έτσι τα PZL P.24 της
22ας Μ.Δ. απογειώθηκαν εγκαίρως από το Σέδες. Ήταν δύο ζευγάρια. Ο
Μοίραρχος Α. Αντωνίου με τον Σμηνία Επαμεινώνδα Δάγγουλα και ο Μητραλέξης
με τον Σμηνία Κωνσταντίνο Λαμπρόπουλο. Η εμπλοκή πραγματοποιήθηκε σε ύψος
5.000 μέτρων και λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη. Οι Ιταλοί δεν έδειξαν και
υπερβάλλοντα ζήλο για να ολοκληρώσουν την αποστολή τους. Αντιθέτως οι
χειριστές των PZL P.24 δε δίστασαν καθόλου, αν και είχαν αρχίσει -ένα ακόμα
δείγμα κακού συντονισμού- οι βολές των αντιαεροπορικών. Ο Μητραλέξης
εξάντλησε τα πυρομαχικά του χωρίς να καταφέρει να καταρρίψει κανένα από τα
βομβαρδιστικά. Τότε έκανε το απίθανο. Όρμησε και με την έλικά του
«ροκάνισε» την ουρά ενός Cant Z.1007bis. Ήταν το ΜΜ 22381 που είχε
κυβερνήτη τον Sottotenente (Σημ. 22) Beniamino Pasqualotto. To Z.1007bis
έμεινε ακυβέρνητο. Ο Pascqualotto προσπάθησε να κάνει αναγκαστική
προσγείωση ενώ τα τέσσερα μέλη του πληρώματος πηδούσαν με αλεξίπτωτο.
Προσγειώθηκαν σώοι κοντά στη Γερακαρού. Όχι όμως και ο Pascqualotto που
σκοτώθηκε μέσα στο Z.1007bis. Προβλήματα όμως είχε και το P.24F, ήταν το
Δ130, του Μητραλέξη. Είχε στρεβλώσει ο άξονας της έλικας. Τελικά αυτός θα
καταφέρει να το προσγειώσει λίγο πιο μακριά, κοντά στα Λαγκαδίκια.
Ο Μητραλέξης θα γυρίσει το βράδυ στη μονάδα του. Χωρίς να πει λέξη σε
κανέναν από τους συναδέλφους του που τον επεφημούσαν, πλησίασε τον Μοίραρχό
του Ανδρέα Αντωνίου και, πάντα αμίλητος, του πρόσφερε τσιγάρο…
Ιστορικό Αρχείο: Το αεροσκάφος PZL P.24G/F που αποτέλεσε την αιχμή του δόρατος της ΕΒΑ στον Β’ ΠΠ
