Στις 28 Δεκεμβρίου, παρόλη την πίεση σε όλα τα μέτωπα και την τραγική έλλειψη εφοδίων, υλικού και κυρίως εύρωστων και μαχίμων ανδρών για να επανδρώσουν τις μονάδες του γερμανικού στρατού, ο Χίτλερ, σε ομιλία του απευθυνόμενος στους διοικητές των Μεραρχιών ανέφερε: “Η ώρα για μια νέα επίθεση έχει φτάσει. Η επίθεση οφείλει να έχει έναν απλό στόχο: την καταστροφή του εχθρού. Δεν τίθεται κανένα θέμα γοήτρου εδώ. Μόνον η καταστροφή και εξόντωση των εχθρικών τμημάτων όπου κι αν βρίσκονται”.
Τρείς μέρες μετά, τμήματα δύο γερμανικών στρατιών (1η και 19η , 4 Μεραρχίες Πάντσερ και 4 ΣΣ ) επιτέθηκαν προσπαθώντας να διασπάσουν το σημείο ένωσης της 7ης Αμερικανικής Στρατιάς με την 1η Γαλλική Στρατιά με τελικό σκοπό την καταστροφή τους. Την επομένη κι όλας, η Luftwaffe ενέπλεξε μια εξίσου ισχυρή δύναμη επιστρατεύοντας όλες τις εφεδρείες της με αρχικό σκοπό την καταστροφή των εχθρικών αεροσκαφών στις περιοχές Αλσατίας-Λωραίνης και Άνω Ρηνανίας και εν συνεχεία την υποστήριξη των τμημάτων στρατού. Εξελικτικά, 17 γερμανικές μεραρχίες ενεπλάκησαν στην επιχείρηση.
Αν και αιφνιδίασε και προκάλεσε φθορά σε αμερικανικές και γαλλικές μονάδες πρώτης γραμμής, κάνοντας τον Αϊζενχάουερ να διατάξει στις 7 Ιανουαρίου ταλαιπωρημένες μονάδες που μόλις είχαν απεμπλακεί από τις Αρδέννες να σπεύσουν προς βοήθεια της 7ης Στρατιάς, η επίθεση έχει τελικά φτωχά αποτελέσματα με απώλειες ανάλογες μεταξύ των αντιπάλων. Οι γερμανικές μονάδες αναχαιτίστηκαν περισσότερο από την έλλειψη εφοδίων και την ούτως ή άλλως αποδεκατισμό τους σε άνδρες και σταδιακά υποχώρησαν, καταδεικνύοντας για άλλη μια φορά την απώλεια επαφής του επιτελείου της Γερμανίας με την πραγματικότητα, αφού οι υλικοτεχνικές αδυναμίες και οι περιορισμένοι ανθρώπινοι πόροι δεν μπορούσαν να αναβιώσουν τις νίκες του παρελθόντος. Μέχρι τον Φεβρουάριο του 1945, όλα τα εδαφικά οφέλη είχαν χαθεί.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 31 Δεκεμβρίου 1944: Επιχείρηση «Βόρειος Άνεμος» (Unternehmen Nordwind) – Η τελευταία επίθεση των Γερμανών στο Δυτικό Μέτωπο
