Κατά της διάρκειας της Κατοχής λαμβάνει χώρα η μεγαλύτερη κοινή δράση των μεγαλύτερων ελληνικών αντιστασιακών οργανώσεων, με συνεργασία Βρετανών κομμάντος. Η επιχείρηση «Harling» ήταν το σχέδιο του Συμμαχικού Στρατηγείου Μέσης Ανατολής να ανατινάξει μια μεγάλη γέφυρα στη Νότιο Ελλάδα (της Παπαδιάς, του Ασωπού ή του Γοργοποτάμου), αποκόπτοντας τη σιδηροδρομική ροή εφοδίων από τη Θεσσαλονίκη προς την Αθήνα και από εκεί προς τις δυνάμεις του Άξονα, που μάχονταν στη Βόρειο Αφρική.
Σε αυτό το πλαίσιο μια ομάδα 12 Βρετανών και Ελλήνων commandos με επικεφαλής τους συνταγματάρχη Eddie Myers (Royal Engineers) και ταγματάρχη Chris Woodhouse (Royal Artillery) της Special Operations Executive (SOE), έπεσε με αλεξίπτωτα στην περιοχή της Γκιώνας και ήλθε σε επαφή με εκπροσώπους του ΕΔΕΣ και του ΕΛΑΣ. Η πειθώ των ελληνομαθών αξιωματικών αλλά κυρίως οι χρυσές λίρες και τα εφόδια, έκαναν τους Ναπολέοντα Ζέρβα και Άρη Βελουχιώτη να συναντηθούν στη Βίνιανη και να σχεδιάσουν από κοινού μια επιχείρηση κατά της γέφυρας του Γοργοποτάμου.
Συνολικά, 150 άνδρες έλαβαν μέρος: 86 του ΕΛΑΣ, 52 του ΕΔΕΣ και οι 12 της ομάδας Καΐρου. Η δύναμη αυτή τη νύχτα της 25ης προς 26η του Νοεμβρίου συγκρούστηκε με τη φρουρά της γέφυρας (κάπου 100 Ιταλοί και 5 Γερμανοί) και αφού την εξουδετέρωσε, παγίδεψε τη γέφυρα και την ανατίναξε.
Αν και ο αντίκτυπος ήταν σημαντικός (γεγονός που αποτυπώθηκε και στα γερμανικά αντίποινα), η πρακτική σημασία ήταν ελάχιστη, αφού η μάχη του Ελ Αλαμέϊν είχε ήδη αλλάξει άρδην την κατάσταση στο μέτωπο της Αφρικής. Ήταν όμως μια σημαντική προσπάθεια του Βρετανικού στρατηγείου να βολιδοσκοπήσει την ισχύ και αποτελεσματικότητα των ανταρτικών οργανώσεων στην Ελλάδα και να αξιολογήσει τις ικανότητές τους.
Για τους Έλληνες ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για να δουν στην πράξη τα αποτελέσματα της συνεργασίας των ανταρτών κατά του κοινού εχθρού, με γεφύρωση του μεταξύ τους χάσματος μίσους και καχυποψίας. Η ευκαιρία, όμως, έμεινε ανεκμετάλλευτη.
