Ο ναύαρχος (καπουδάν πασάς) Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσσα, αφού κατέλαβε μια σειρά ενετικών νησιών στο Αιγαίο και στο Ιόνιο και λεηλάτησε τα παράλια της νότιας Ιταλίας, αντιμετώπισε νικηφόρα τον ενωμένο χριστιανικό στόλο Ισπανίας, Παπικών κρατών, Βενετίας, Γένοβας και των ιπποτών της Μάλτας, έξω από την Πρέβεζα.
Οι Οθωμανοί βρίσκονταν για πρώτη φορά σε σαφώς μειονεκτική θέση από απόψεως αριθμών, παρατάσσοντας 122 γαλέρες έναντι 300 πολεμικών πλοίων των χριστιανικών εθνών. Ο Μπαρμπαρόσσα, όμως, έμπειρος ναυτικός ο ίδιος, ήταν αρκετά έξυπνος να μην προκαλέσει την τύχη του. Προσέγγισε τον χριστιανικό στόλο με προσοχή και εκμεταλλευόμενος τα ρεύματα και την ευελιξία των πλοίων του, έλαβε μια διάταξη “Υ” εγκολπώνοντας τον ισχυρό αλλά στατικό στόλο του αντιπάλου του.
Η συνέχεια ήταν μια μακρά σειρά από “μονομαχίες” μεταξύ οθωμανικών και χριστιανικών πλοίων με τα πρώτα να κάνουν σύντομες εφόδους χρησιμοποιώντας το πυροβολικό τους και στη συνέχεια να αποσύρονται.
Το στρατήγημα πέτυχε. Ο Μπαρμπαρόσσα βύθισε 13 χριστιανικές γαλέρες, κατέλαβε 36 και πήρε 3.000 αιχμαλώτους. Από τους Τούρκους σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν 1.200 και κανένα πλοίο δεν χάθηκε, αν και πολλά έπαθαν σημαντικές ζημιές.
Ο χριστιανός ναύαρχος Αντρέα Ντόρια, καταρρακωμένος, απέπλευσε την επομένη για την Κέρκυρα, παρά τις διαμαρτυρίες των διοικητών του να συνεχιστεί ο αγώνας. Ως αποτέλεσμα, τα περισσότερα νησιά έπεσαν σύντομα στα χέρια των Οθωμανών, που κυριάρχησαν στο Αιγαίο και στο Ιόνιο παίρνοντας επίσης τις κτήσεις των Δυτικών στο Μωριά και στις δαλματικές ακτές.
