Στην Ιαπωνία του 16ου αιώνα, ο Τοκουγκάβα Ιεγιάσου (ένας από τους μετέπειτα σημαντικότερους ηγεμόνες της χώρας) υφίσταται μια συντριπτική ήττα από τις δυνάμεις του Ταγκέτα Σινγκέν. Ο τελευταίος συγκέντρωσε έναν εντυπωσιακό στρατό για τα ιαπωνικά δεδομένα και προέλασε προς την πρωτεύουσα Κιότο. Δύο φάλαγγες 30.000 και 5.000 ανδρών πέρασαν μέσα από τα εδάφη του Ιεγιάσου, ο οποίος σε πλήρη κινητοποίηση κατόρθωσε να συγκεντρώσει 11.000 άνδρες. Παρά την γνώμη όλων των στρατηγών του και συμμάχων του να αφήσει τον Σινγκέν να διασχίσει την περιοχή του ανεμπόδιστος, ο Ιεγιάσου παρατάχθηκε στο υψίπεδο της Μικαταγκαχάρα αναμένοντας τον εχθρό.
Την συντριπτική εις βάρος του αναλογία σε στρατεύματα (3:1) ο Ιεγιάσου πίστευε ότι θα ισοστάθμιζε με την χρήση των νέων πυροβόλων όπλων hinawajū. Ένα είδος αρκεβουζίου που οι Ιάπωνες είχαν αγοράσει από τους Πορτογάλους εμπόρους και το αντέγραψαν, με τα οποία είχε εξοπλίσει τον στρατό του. Όμως, την ημέρα της μάχης η υγρασία και το χιόνι που έπεφταν στην περιοχή έκαναν τη χρήση των hinawajū αμφίβολη. Ο Σινγκέν εξαπέλυσε μια σαρωτική επέλαση του ιππικού του, που διέλυσε τους πυροβολητές ashigaru του Ιεγιάσου και κλόνισε την γραμμή των πολεμιστών του στη δεύτερη γραμμή. Αν και υπέστησαν μεγάλες απώλειες, οι σαμουράϊ του Ιεγιάσου συγκράτησαν την πρώτη επέλαση.
Ο Σινγκέν απέσυρε τους ιππείς, συγκέντρωσε νέα δύναμη και επέλασε ξανά. Οι μονάδες του Ιεγιάσου έσπασαν και διασκορπίστηκαν. Ολόκληρη η δύναμη υποχώρησε σε κοντινούς γκρεμούς και παρά τις προσπάθειές του να αναδιοργανωθούν, αυτό αποδείχθηκε αδύνατο.
Με προτροπή των συντρόφων του ο Ιεγιάσου υποχώρησε στο οχυρό Χαμαμάτσου με μόλις 5 άνδρες. Ικανοί σαμουράι υπαρχηγοί του κέρδισαν χρόνο ορμώντας αυτοκτονικά σε στίφη των εχθρών βρίσκοντας τον θάνατο ο ένας μετά τον άλλο αλλά κερδίζοντας πολύτιμο χρόνο. Ο Ιεγιάσου άφησε τις πύλες του οχυρού ορθάνοιχτες και οργάνωσε τους πρώτους φυγάδες, που κατέφυγαν εκεί, σε ομάδες τοξοτών στα τείχη. Η εμπροσθοφυλακή του Σινγκέν βλέποντας τις πύλες ανοιχτές και λίγους τοξότες δεν μπορούσε να πιστέψει στην τύχη της.
Υποψιαζόμενη όμως πως ο Ιεγιάσου τους έστηνε μια χοντροειδή παγίδα κατασκήνωσαν έξω από το οχυρό περιμένοντας ενισχύσεις. Το βράδυ, μια ομάδα νίντζα του Ιεγιάσου θα σκορπίσουν τον πανικό στο εχθρικό στρατόπεδο, που θα εκκενωθεί την επομένη ακολουθώντας τον υπόλοιπο στρατό. Ο Ιεγιάσου θα επιζούσε την χειρότερη ήττα της ζωής του για να ανέλθει τελικά, 30 χρόνια μετά, στο αξίωμα του πρώτου Σογκούν.