Το Παρίσι μετατρέπεται σε πεδίο μάχης μεταξύ Καθολικών και Προτεσταντών, όταν ο βασιλιάς Ερρίκος ο 3ος διατάσσει την έξωση του καθολικού δούκα Ερρίκου ντε Γκυς και των υποστηρικτών του από την πρωτεύουσα.
Ο τελευταίος ήταν ηγετική φιγούρα των Καθολικών αλλά δεν σκόπευε να δημιουργήσει πρόβλημα στην βασιλική εξουσία. Σπρωγμένος από ανάγκη και δολοπλοκίες, είχε βρεθεί στο Παρίσι τις προηγούμενες μέρες αλλά η παρουσία του δεν έμεινε τόσο απαρατήρητη όσο θα ήθελε. Οι καλοθελητές τον εντόπισαν και ο Ερρίκος ο 3ος από το ανάκτορο του Λούβρου διέταξε τους φρουρούς του, το σύνταγμα των Γάλλων Σωματοφυλάκων και το σύνταγμα των Ελβετών Φρουρών, να εισέλθουν στην πόλη και να συλλάβουν τον ντε Γκυς και τους υποστηρικτές του.
Ο ντε Γκυς προσπάθησε να διαφύγει αλλά το Παρίσι ήταν μια κλειστή, όζουσα μεσαιωνική πόλη με λίγες εξόδους. Όμως, πέρα από κάθε προσδοκία, πλήθος ξεσηκώθηκε και συνασπίστηκε μαζί του ενάντια στον βασιλιά, η εικόνα του οποίου είχε αμαυρωθεί από την πανσπερμία ξένων συμβούλων του, όπως και από την απόφαση του να φέρει ξένα στρατεύματα στην ιστορική πόλη (παραβιάζοντας αρχαίο άγραφο νόμο).
Οι Γάλλοι γκρέμισαν σπίτια και καταστήματα και απέκλεισαν τους δρόμους με οδοφράγματα πολεμώντας κατά των βασιλικών στρατευμάτων. Ο βασιλιάς αναγκάστηκε να έλθει σε συμφωνία με τον ντε Γκυς, εγγυώμενος τη ζωή και τα δικαιώματα των Καθολικών υπηκόων. Τις ενέργειες των Παριζιάνων ενθάρρυνε και στήριξε με κάθε τρόπο ο καθολικός Ισπανός πρέσβης. Τα γεγονότα του Παρισιού έγιναν ταυτόχρονα με την πλεύση της ισπανικής Μεγάλης Αρμάδας κατά την Αγγλίας.
