Πραγματοποιείται η πρώτη αμφίβια επιχείρηση των Αμερικανών πεζοναυτών κατά τη μάχη του Νασάου στην Αμερικανική Επανάσταση. Οι ΗΠΑ ακόμη δεν έχουν συγκροτηθεί σε κράτος, και οι πεζοναύτες ήταν μια μονάδα επιπέδου τάγματος, που είχε ιδρυθεί τον Νοέμβριο του 1775 για τη σχεδιαζόμενη επιχείρηση κατάληψης της Νέας Σκωτίας, αλλά η αποβίβαση εκεί ισχυρών βρετανικών και εσσιανών (Γερμανών μισθοφόρων) δυνάμεων ακύρωσε τα σχέδια.
Οι πεζοναύτες ήταν ομάδα που ούτε ο στρατηγός Ουάσινγκτον επιθυμούσε να ενσωματώσει στον στρατό ούτε το μικρό ναυτικό των επαναστατών μπορούσε να απορροφήσει. Πολλοί ήθελαν να δουν αυτό το “πείραμα” να τερματίζεται και τους άνδρες να μοιράζονται μεταξύ στρατού και ναυτικού που χρειάζονταν τυφεκιοφόρους και ναύτες αντίστοιχα. Ωστόσο, το Φεβρουάριο του 1776 παρουσιάστηκε η ευκαιρία που θα έσωζε το μελλοντικό Σώμα Πεζοναυτών.
Ξεκινώντας τον πόλεμο ενάντια στους Άγγλους ο στρατηγός Ουάσιγκτον ζήτησε από το Κονγκρέσο 400 βαρέλια πυρίτιδας. Αντί για αυτά δεν έλαβε ούτε 40. Με κάθε στρατιώτη του να έχει το πολύ 20 φυσίγγια στη διάθεσή του, έπρεπε να βρει πυρίτιδα άμεσα. Κάποιος στο επιτελείο του παρατήρησε πως στο κοντινό νησί του New Providence, στις βρετανικές Μπαχάμες, υπήρχε ικανή ποσότητα.
Έτσι, στις 17 Φεβρουαρίου έξι ελαφρά αμερικανικά πλοία απέπλευσαν για να καταλάβουν την πυριτιδαποθήκη του φρουρίου της πόλης του Νασάου, πρωτεύουσας του νησιού. Μετά από μια αποτυχημένη ενέργεια την 1η Μαρτίου, οι επαναστάτες αποβιβάστηκαν με πρόταση του καπετάνιου Τζων Πωλ Τζόουνς νύχτα σε αφύλαχτη ακτή και αφού μπήκαν στο οχυρό Montagu “απελευθερώνοντας” 160 περίπου βαρέλια πυρίτιδας, προωθήθηκαν την επομένη στην πόλη, που την κατέλαβαν αιφνιδιαστικά. Με τον τρόπο αυτό, οι 210 πεζοναύτες με τη βοήθεια ναυτών των επαναστατών “στράγγιξαν” τις αποθήκες πυρίτιδος του Νασσάου (και την κάβα του κυβερνήτη, αν πιστέψουμε τους ισχυρισμούς του) πετυχαίνοντας την πρώτη επιτυχημένη αποστολή του σώματος.
