Σε μια σύντομη αλλά έντονη σύγκρουση, ο Ναπολέων νικά τα Ρωσοπρωσσικά στρατεύματα υπό τον στρατάρχη Μπλύχερ κοντά στο Μπριέν λε Σατώ στη βορειοδυτική Γαλλία. Η μάχη ήταν μεγάλης κινητικότητας με χρήση μονάδων ιππικού και έφιππου πυροβολικού. Ενώ οι Πρώσσοι καθηλώθηκαν από τις δυνάμεις του στρατηγού Γκρουσύ από τη μία πλευρά, υπερφαλαγγίστηκαν από τον στρατάρχη Νέϋ, που κατέλαβε την πόλη και παραλίγο να συλλάβει τον Πρώσσο στρατάρχη, ο οποίος νομίζοντας ότι η μάχη είχε τελειώσει, είχε καθίσει για δείπνο.
Αλλά κι ο ίδιος ο Ναπολέων παραλίγο να συλληφθεί σε μια θυελλώδη έφοδο Κοζάκων εξαιτίας της «κακιάς συνήθειας» που είχε να επισκέπτεται αιφνιδιαστικά την πρώτη γραμμή για να εποπτεύει την κατάσταση.
Η σύγκρουση είχε τα χαρακτηριστικά του τελευταίου έτους των εκστρατειών του Ναπολέοντα, δύο μήνες πριν ο ίδιος αναγκαστεί να παραδεχθεί την ήττα του απέναντι στις τεράστιες δυνάμεις του 6ου Συνασπισμού, δηλαδή της πανστρατιάς των ευρωπαϊκών δυνάμεων που είχαν ταχθεί εναντίον του: ταχύτητα, τακτικούς ελιγμούς και έλλειψη συνοχής ενώ το αποτέλεσμα ήταν το λιγότερο μη αποφασιστικό. Οι Γάλλοι υπέστησαν 3.000 περίπου απώλειες έναντι 4.000 των συμμάχων αλλά σε επιχειρησιακό επίπεδο δεν είδαν σημαντικά αποτελέσματα. Ο Μπλύχερ κατόρθωσε να ενωθεί τελικά με τις δυνάμεις του πρίγκηπα Σβάρτσενμπεργκ και τα σχέδια του Ναπολέοντα να καταστρέψει τη γερμανορωσική στρατιά απέτυχαν.
