Σε μια από τις πιο αποφασιστικές συγκρούσεις της ανθρωπότητας, ο Ναπολέων Βοναπάρτης ηττάται από τα στρατεύματα του 7ου Συνασπισμού και υποχωρεί. Λίγο μετά παραιτείται από το Γαλλικό θρόνο και εξορίζεται για πάντα.
Η εκστρατεία του Βατερλώ είναι η κορύφωση και το τέλος της «πορείας των 100 ημερών» που ακολούθησαν την απόδραση από τη νήσο Έλβα και την προσπάθεια του Ναπολέοντα να επιστρέψει δυναμικά στο θρόνο της Γαλλίας. Με λιγότερους από 1.000 άνδρες κατάφερε να βαδίσει μέχρι το Παρίσι, κερδίζοντας τις καρδιές των πολιτών που συναντούσε και προσθέτοντας τους γαλλικούς στρατούς που στέλνονταν να τον συλλάβουν στη δύναμή του.
Στο Παρίσι κήρυξε έκπτωτο τον βασιλιά Λουδοβίκο και φόρεσε ξανά το αυτοκρατορικό στέμμα αλλά οι Ευρωπαϊκές δυνάμεις δεν τον αναγνώρισαν. Οπότε ο Ναπολέων βρισκόταν για μια ακόμα φόρα μόνος εναντίον όλων. Μετά από λίγες νίκες κατά των Πρώσσων ελισσόμενος μεταξύ των συμμαχικών στρατιών, ο γαλλικός στρατός έφτασε στο Βατερλώ. Εκεί τον περίμεναν ισοδύναμα στρατεύματα Βρετανών, Βέλγων, Ολλανδών, Γερμανών και Λουξεμβούργιων υπό τον δούκα του Ουέλινγκτον.
Ο δεύτερος διεξήγαγε μια ολοήμερη αμυντική μάχη, κρύβοντας τα στρατεύματά του πίσω από ένα επικλινές υψίπεδο και στηρίζοντας τα άκρα του σε τρία αγροκτήματα που είχε μετατρέψει σε φρούρια.
Ο Ναπολέων ήταν ασθενής, ανυπόμονος, ταλαιπωρημένος από το πέρασμα του χρόνου, παχύσαρκος πλέον και νωθρός. Ήθελε μια αποφασιστική μάχη και μια γρήγορη ειρήνη. Αφού επιτέθηκε και αποκρούστηκε στα δεξιά και αριστερά της συμμαχικής παράταξης, επικεντρώθηκε στο κέντρο εξαπολύοντας διαρκείς μετωπικές επιθέσεις υπό τα πυκνά πυρά των Βρετανών.
Αποσυρόμενος κατά διαστήματα από το πεδίο της μάχης για ξεκούραση, ο Ναπολέων άφησε τη διοίκηση στον ορμητικό στρατάρχη Νέϋ, που σύγχρονοι μελετητές του χρεώνουν συμπτώματα κόπωσης μάχης (battle fatigue: μια νευρική ασθένεια που επηρεάζει την κρίση και τον χαρακτήρα και παρατηρείται σε βετεράνους).
Ο Νέϋ παρασύρθηκε από μια προσποιητή υποχώρηση του Ουέλινγκτον και επιτέθηκε ορμητικά με όλο το ιππικό που αποδεκατίστηκε από τα πυροβόλα και τα μουσκέτα των Βρετανών πεζών που οργανώθηκαν σε αμυντικά «τετράγωνα».
Στο τέλος της μέρας, με τους δύο αντιπάλους εξαντλημένους, η θριαμβευτική έφοδος της γαλλικής Παλιάς Φρουράς κόντεψε να γείρει την πλάστιγγα της νίκης προς τους Γάλλους, όμως η άφιξη του Πρωσσικού στρατού προς ενίσχυση των Βρετανών, που εμφανίστηκε την πιο κρίσιμη στιγμή και πλημμύρισε το πεδίο της μάχης με φρέσκα στρατεύματα σφράγισε τη μέρα.
Ο Ναπολέων συνετρίβη και το Βατερλώ έγινε όρος δηλώνοντας την οριστική και απόλυτη ήττα.
