Με την άφιξη του πρίγκηπα Υψηλάντη και άλλων παραγόντων της Φιλικής Εταιρίας στο Ιάσιο, καθαγιάζεται η επαναστατική σημαία που φέρει το σύμβολο της Πίστεως και τις εικόνες των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, με τη φράση «Εν τούτω νίκα» από τη μία πλευρά και την εικόνα του Φοίνικα με την φράση «εκ της κονέως μου αναγεννώμαι» από την άλλη.
Ελλείψει σαφούς ημερομηνίας, η 9η Μαρτίου θεωρείται και απαρχή της ίδρυσης του Ιερού Λόχου, που έγινε επίσημα κάποιες μέρες αργότερα στη Φωξάνη της Μολδοβλαχίας, αρχικά από 100 σπουδαστές των ελληνικών παροικιών της Μολδοβλαχίας και της Οδησσού.
Ο Ιερός Λόχος, που αποτέλεσε το πρώτο ελληνικό τμήμα τακτικού στρατού της σύγχρονης εποχής, κέρδισε αμέσως τον σεβασμό ξένων παρατηρητών για το παράστημά των ανδρών του, ενώ εντυπωσίασε τους Οθωμανούς με τη μαχητικότητά του. Με τη διαρκή προσέλευση εθελοντών θα φτάσει στους 400 άνδρες (κατ’ άλλες πηγές τους 700) αλλά από κακό υπολογισμό θα καταστραφεί στη μάχη του Δραγατσανίου, το καλοκαίρι του ιδίου χρόνου.
Κατά σύμπτωση, 12 χρόνια αργότερα, το 1833, την ίδια μέρα, με διάταγμα του βασιλιά Όθωνα διαλύονται τα άτακτα σώματα και συγκροτείται τακτικός ελληνικός στρατός. Ο νέος οργανισμός προέβλεπε σώματα Πεζικού, Ιππικού, Μηχανικού, Πυροβολικού, Ακροβολιστών, Χωροφυλακής και λόχο Απομάχων. Μέχρι το τέλος του χρόνου προβλέφθηκε επίσης μία Γραμματεία επί των Στρατιωτικών ζητημάτων για θέματα οργάνωσης, εκπαίδευσης, εξοπλισμού, επιτελικής σχεδίασης και ανεφοδιασμού ενώ θα προβλεφθεί και Σώμα Γενικών Επιτελών καθώς και η θέση του Γενικού Επιθεωρητή Στρατού με ρόλο εποπτείας των κειμένων σε θέματα πειθαρχίας, εξοπλισμού, ηθικού, εκπαίδευσης και συμβουλευτικό ρόλο προς την Γραμματεία.
