Μετά τη ναυμαχία του Καφηρέως, ο Μιαούλης, επικεφαλής λίγων ελληνικών πλοίων προλαμβάνει τον υποχωρούντα τουρκικό στόλο έξω από το ναύσταθμο Σούδας. Τα ελληνικά πλοία απομονώνουν μια τουρκική κορβέτα 28 πυροβόλων που αναγκάζεται να εξοκείλει στη Σύρα. Το πλήρωμά της την πυροπολεί. Οι Έλληνες συνέλαβαν 175 Τούρκους και 25 Ευρωπαίους που αποτελούσαν το πλήρωμα της, ενώ κατάφεραν και διέσωσαν και πολλά πυροβόλα που τα πήραν στα καράβια τους.
Οι μοίρες του Μιαούλη και του Σαχτούρη συνέχισαν την καταδίωξη και καθώς τα εχθρικά πλοία εισέρχονταν στο στόμιο του λιμανιού, τους επιτέθηκαν από δύο κατευθύνσεις εξαπολύοντας πυρπολικά. Το ένα από αυτά κάηκε πριν πλησιάσει τα εχθρικά πλοία αλλά το άλλο κατάφερε και προσκολλήθηκε σε μια κορβέτα και την έκαψε.
Η προσπάθεια του Μιαούλη να προκαλέσει, ωστόσο μεγάλη φθορά στον τουρκικό στόλο απέτυχε. Αν και του προκάλεσε κάποιες ζημιές, η ισχύς του παρέμεινε, επιτρέποντάς του να συνεχίσει τον ανεφοδιασμό των τουρκικών δυνάμεων μεταξύ Ασίας και Ευρώπης.
Ο ελληνικός στόλος θα αποσυρθεί στην Ύδρα και στις Σπέτσες για ανεφοδιασμό και επισκευές. H σύγκρουση στη Σούδα θα καταγραφεί ως η σημαντικότερη προσπάθεια καταναυμάχισης του τουρκικού στόλου, που στο εξής θα ενισχυθεί και από τις μοίρες της Αιγύπτου και της Τυνησίας αποκτώντας την υπεροχή στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο. Οι ρόλοι όμως θα αλλάξουν στο Ναυαρίνο.
