Ο ρωσικός στρατός επιτίθεται κατά των βρετανικών στρατευμάτων που πολιορκούσαν την Σεβαστούπολη, ναύσταθμο των Ρώσων στην Κριμαία.
Το αδύναμο σημείο των πολιορκητών ήταν στα ανατολικά της πόλης, στο κοντινό λιμάνι της Μπαλακλάβα όπου έφθαναν καράβια ανεφοδιασμού τους. Η περιοχή ήταν εκτός της περιμέτρου των γαλλοβρετανικών επιχειρήσεων και την υπερασπίζονταν Βρετανοί και Τούρκοι, αλλά με ανεπαρκή στρατεύματα. Έτσι ρωσικές ενισχύσεις με επικεφαλής τον πρίγκηπα Μένσικοφ επιτέθηκαν εκεί απειλώντας τις γραμμές εφοδιασμού. Το ρωσικό πυροβολικό σάρωσε αρχικά τους προμαχώνες των Τούρκων, και μετά ακολούθησε θυελλώδης έφοδος του πεζικού. Στη συνέχεια μαζί με ιππικό προσέβαλαν τη δεύτερη γραμμή μάχης, που υπερασπίζονταν Τούρκοι μαζί με το βρετανικό 93ο Σύνταγμα Σκωτσέζων Highlanders.
Στη φυγή των Τούρκων μπροστά στο επερχόμενο ρωσικό κύμα, οι Σκωτσέζοι τάχθηκαν ψύχραιμα σε μια γραμμή για να καλύψουν το μέτωπο και εξαπέλυσαν ομοβροντίες από απόσταση πιστολιού. Η «λεπτή κόκκινη γραμμή» άντεξε τη ρωσική πίεση και ένας μύθος γεννήθηκε. Στο μεταξύ, η βαρειά βρετανική Ταξιαρχία ιππικού επιτέθηκε κατά του κύματος των Ρώσων ιππέων και κατόρθωσε να τους απωθήσει. Η ρωσική επίθεση ανακόπηκε.
Ήδη όμως τα μεγάλα ναυτικά βρετανικά πυροβόλα των προμαχώνων ρυμουλκούνταν από ρωσικά τμήματα πίσω στη Σεβαστούπολη οπότε ο Άγγλος διοικητής, λόρδος Ράγκλαν, ένας υπερήλικας βετεράνος του Βατερλώ, διέταξε καταδίωξη από την Ελαφρά Ταξιαρχία ιππικού, ώστε οι Ρώσοι να τα εγκαταλείψουν. Η διαταγή παρερμηνεύτηκε όμως, και αντί να διεκδικήσει τα βρετανικά πυροβόλα, η μονάδα των 670 ιππέων επέλασε ορμητικά στην «κοιλάδα του θανάτου», την κύρια γραμμή του ρωσικού στρατού με πολλές πυροβολαρχίες τους να την καλύπτουν.
Έτσι η Ελαφρά Ταξιαρχία ιππικού, μια από τις πιο πειθαρχημένες μονάδες του βρετανικού στρατού της Βικτωριανής εποχής εισήλθε με τάξη στη στενή κοιλάδα, δεχόμενη πυρά από 3 πλευρές. Αν και οι άνδρες της κατόρθωσαν να φτάσουν στις πρώτες πυροβολαρχίες των Ρώσων, η φθορά που υπέστησαν ήταν διαλυτική.
Έτσι η επέλαση της ελαφράς Ταξιαρχίας πέρασε στην ιστορία και στη λογοτεχνία ως μια ηρωϊκή, μεγαλοπρεπής αλλά και περιττή ανθρωποσφαγή. 271 άνδρες σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν κάνοντας τον Γάλλο στρατάρχη Pierre Bosquet να αναφωνήσει: “C’est magnifique, mais ce n’est pas la guerre. C’est de la folie” (είναι εκπληκτικό αλλά δεν είναι πόλεμος. Είναι τρέλα).
