Ξεκινά η πολιορκία των 55 ημερών των διπλωματικών αποστολών του Πεκίνου και των ξένων που έμεναν στη πόλη από τις δυνάμεις των Μπόξερς.
H εξέγερση των Μπόξερ (ονομάστηκαν έτσι ομάδες με εθνικιστική και επαναστατική ατζέντα που προέκυψαν μέσα από τις τάξεις περιφερόμενων θιάσων και ακροβατών με γνώσεις πάλης και πολεμικών τεχνών) φούντωνε σταδιακά μέσα στην χειμαζόμενη κινεζική αυτοκρατορία των Ζινγκ. Κακοδιοίκηση, διαφθορά, οπισθοδρομική κρατική οργάνωση και ξένη οικονομική και πολιτική διείσδυση συνιστούσαν ένα σκηνικό παρακμής.
https://military-history.gr/1900-06-17-taku-fort-battle/
Διαβλέποντας τη δυναμική της επανάστασης στο να αποτινάξει την διείσδυση των ξένων δυνάμεων (οι Μπόξερ στράφονταν κατά των χριστιανικών ιεραποστολών, των ξένων κρατικών έργων και εργοστασίων και των κέντρων αποικιακής σχεδόν εμπορικής εκμετάλλευσης), η κινεζική ηγεσία αγκάλιασε σιωπηρά το κίνημα και το υποστήριξε. Η επιτυχία θα μπορούσε να φέρει μια εποχή ευημερίας και να ισχυροποιήσει το καθεστώς ενώ αν αποτύγχανε, θα μπορούσε πάντα να κατηγορήσει τους ανώνυμους επαναστάτες.
Στις 20 Ιουνίου, 900 ξένοι υπήκοοι, Αμερικανοί, Ρώσοι, δυτικοευρωπαίοι και Ιάπωνες καθώς και 2.800 Κινέζοι χριστιανοί εγκλωβίστηκαν και περιχαρακώθηκαν στη συνοικία των «ξένων» στο Πεκίνο προβάλλοντας αντίσταση μέχρι τις 14 Αυγούστου, που ενώθηκαν με στρατιωτική δύναμη που έφτασε για να τους ανακουφίσει.
