Η ιδέα της πτήσης του ανθρώπου χάνεται στα βάθη της ιστορίας και του θρύλου. Ο μύθος του Ικάρου και του Δαιδάλου στην Ελλάδα, του σάχη Κάι Γιαμούς με τον ιπτάμενο θρόνο στην Περσία και η ιστορία της πτήσης του εφευρέτη και πολυπράγμoνα Άραβα της Ανδαλουσίας, Αμπάς ιμπν Φιρνάς, που μιμήθηκε τον Ίκαρο, μέχρι τις εφευρέσεις του Λεονάρντο ντα Βίντσι και του Μπαρτολομέου ντε Γκουσμάο δείχνουν τον πόθο του ανθρώπου να πετά.
Η πρώτη πτήση στην ιστορία καταγράφεται στις 21 Νοεμβρίου του 1783, στη Γαλλία λίγα χρόνια πριν την έκρηξη της Γαλλικής Επανάστασης, όταν ο Pilâtre de Rozier απογειώθηκε με αερόστατο κατασκευής των εφευρετών αδελφών Montgolfier, καλύπτοντας μια απόσταση 9 χιλιομέτρων πάνω από το Παρίσι. Στο άμεσο μέλλον, τα αερόστατα θα τελειοποιηθούν αλλά τα σκάφη παρέμεναν κατασκευές ελαφρύτερες του αέρα και σε μεγάλο βαθμό εξαρτώμενες από τις διαθέσεις του καιρού. Η ανήσυχη φύση του ανθρώπου επιζητούσε πάντα το καλύτερο, μια εφεύρεση που θα μετέφερε έναν ή περισσότερους ανθρώπους σε ικανή απόσταση με ικανότητα ελέγχου.
Η έρευνα κινήθηκε προς δύο κατευθύνσεις στον 19ο αιώνα: μία σχολή σκέψης επιχείρησε να εξελίξει τα αερόστατα (που ως μηχανοκίνητα έγιναν γνωστά ως Zeppelin από το 1890 και μετά) και μια δεύτερη στράφηκε στα ανεμόπτερα, κατασκευές από ξύλο και πανί, που θα μονοπωλούσαν σχεδόν το ενδιαφέρον των εφευρετών από τα τέλη του 19ου αιώνα. Η έρευνα για το ανεμόπτερο έδωσε ώθηση στην εμπειρική μελέτη της αεροδυναμικής με πολλούς αυτοδίδακτους να δοκιμάζουν, να τραυματίζονται ή χειρότερα να χάνουν τη ζωή τους.
Οι αδερφοί Orville και Wilbur Wright ανήκαν σε αυτήν την κατηγορία. Αυτοδίδακτοι κατασκευαστές ποδηλάτων και ερασιτέχνες εφευρέτες, κινήθηκαν προς την κατεύθυνση των ανεμοπτέρων από το 1899 με βάση τα μαθήματα άλλων πρωτοπόρων.
Πιεζόμενοι από τον ανταγωνισμό άλλων ευρεσιτεχνών της αεροπλοΐας αλλά κυρίως από το πάθος τους για την πτήση, οι αδερφοί Wright άφησαν τη διεύθυνση της επιχείρησής τους στον υπάλληλο και συνεργάτη τους, Charlie Taylor και αφοσιώθηκαν στο πέταγμα ανεμοπτέρων.
Το 1903 ένιωσαν σίγουροι για το επόμενο βήμα, την πτήση με μια μηχανοκίνητη κατασκευή. Η σχεδίαση του κινητήρα βασίστηκε σε σχέδια των αδερφών αλλά οι λεπτομέρειες αφέθηκαν στον Taylor, που κατασκεύασε έναν υδρόψυκτο κινητήρα ισχύος 12 ίππων, αρκετά ελαφρύ, με χρήση αλουμινίου και χαλκού. Ο κινητήρας τοποθετήθηκε στο πίσω μέρος ενός ανεμοπτέρου με διπλή πτέρυγα και διπλά πτερύγια σταθεροποίησης εμπρός, και κινούσε δύο αντίθετης κατεύθυνσης έλικες, σχεδιασμένους από τους Wright. Ο πιλότος θα ξάπλωνε πρόσθια στο μέσον του αεροσκάφους και θα το ήλεγχε από ένα πηδάλιο εφαρμοσμένο στο γοφό του.
Το πρωΐ της 17ης Δεκεμβρίου 1903, μια μικρή ομάδα ανδρών έσπρωξαν την περίεργη κατασκευή στην απομονωμένη παραλία με τη δυσοίωνη ονομασία Big Kill Devil Hills, σχεδόν 6,4 χιλιόμετρα από το Kitty Hawk της Βόρειας Καρολίνας. Έτσι οι αδερφοί Wright με τη βοήθεια των ανδρών του κοντινού σταθμού ναυαγοσωστών, πραγματοποίησαν την πρώτη πτήση μηχανοκίνητου αεροσκάφους στην ιστορία, του Flyer Ι, με πιλότο τον Orville.
Τα δύο αδέλφια τοποθέτησαν μια ράγα και στρέφοντας το Flyer I κόντρα στον άνεμο, που φυσούσε με ταχύτητα 32 χλμ/ώρα, αυτό απογειώθηκε. Το Flyer παρουσίασε πολλά προβλήματα σταθερότητας και αδυναμία ελιγμών αλλά κατόρθωσε να αφήσει το έδαφος 4 φορές εκείνο το πρωϊνό, διανύοντας διαδοχικά 37 μέτρα την πρώτη, μετά 53, 61 και τελικά 260 μέτρα με τον Wilbur στο πηδάλιο, ελάχιστα πάνω από το έδαφος, μέχρι στο τέλος να προσγειωθεί “βαριά” και υποστεί ζημιές πέραν επισκευής. Σήμερα, το ιστορικό αεροσκάφος, αφού γλύτωσε από καταστροφές και τον κίνδυνο να πεταχτεί από τους ίδιους τους Wright, εκτίθεται στο Εθνικό Μουσείο Αεροπορίας και Διαστήματος του ινστιτούτου Smithsonian.
