Το γερμανικό υποβρύχιο U-9, κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, βυθίζει διαδοχικά μέσα σε διάστημα μιάμισης ώρας τρία βρετανικά θωρακισμένα καταδρομικά, τα HMS Abukir, HMS Hogue και HMS Cressy, που περιπολούσαν ανοιχτά της Ολλανδίας.
Τα τρία πλοία ήταν ναυπηγήσεις του 1900 και ήδη ξεπερασμένα στην εποχή των ‘Dreadnoughts’, δεν έφεραν ανθυποβρυχιακό εξοπλισμό και ήταν στελεχωμένα κυρίως με επιστράτους. Ως αποτέλεσμα η αποστολή τους ήταν να περιπολούν επιτηρώντας τον αποκλεισμό των γερμανικών παραλίων. Απροστάτευτα ουσιαστικά από τις σύγχρονες απειλές από τον βυθό της θάλασσας ή τον αέρα, οι Βρετανοί τα αποκαλούσαν σκωπτικά “Μοίρα Ζωντανών Δολωμάτων” (Live Bait Squadron) και την ημέρα εκείνη δεν θα μπορούσαν να είναι κάτι λιγότερο, αφού ακόμα και η συνοδεία αντιτορπιλικών τους βρισκόταν μακρύτερα λόγω κακοκαιρίας.
Το U-9 δεν εντοπίστηκε αι το πρώτο πλήγμα στο Abukir θεωρήθηκε πρόσκρουση σε νάρκη. Όταν το Hogue προσέγγισε για να συλλέξει τους ναυαγούς, δέχτηκε δύο τορπίλες με τη σειρά του. Το Cressy προσπάθησε να χτυπήσει και να εμβολίσει το μικρό υποβρύχιο των 500 τόνων αλλά απέτυχε. Το U-9 ανέστρεψε και το τορπίλισε.
Συνολικά 1.459 Βρετανοί ναυτικοί πέθαναν εκείνη την ημέρα. Το Βρετανικό ναυαρχείο εξέδωσε αυστηρές διαταγές αντιμετώπισης των εχθρικών υποβρυχίων ενώ το πλήρωμα του U-9 επέστρεψε στο ναύσταθμό του επεφημούμενο από όλο τον στόλο και έλαβε τον Σιδηρούν σταυρό για τη δράση του.
