Η βίαιη κρατική καταστολή διαδήλωσης για ψωμί στην Αγία Πετρούπολη, εκκινεί ουσιαστικά την «Φεβρουαριανή Επανάσταση».
Στις επόμενες μέρες, θα ξεσπάσουν νέες διαδηλώσεις εργατικών σωματείων, φοιτητών, γυναικών και οι πολίτες θα συγκρουστούν με την αστυνομία. Η λαϊκή δυσφορία κατά του τσάρου ήταν μεγάλη, όχι μόνο γιατί η πορεία του πολέμου (του 1ου Παγκοσμίου) ήταν κακή (είχε προηγηθεί επίσης ένας αποτυχημένος πόλεμος με την Ιαπωνία το 1905-08) αλλά και γιατί η διακυβέρνηση έβαινε προς το αυταρχικότερο, με τον τσάρο να διαλύει διαδοχικές Δούμες αφήνοντας τον λαό χωρίς εκπροσώπηση και χωρίς μέσο πολιτικής έκφρασης.
Ο τσάρος θα απομονωθεί και χωρίς υποστήριξη θα παραιτηθεί υπέρ του πρίγκηπα Λβοβ που θα συγκροτήσει την κεφαλή της προσωρινής κυβέρνησης. Η τελευταία θα βασιστεί σε εκλεγμένους αντιπροσώπους όλων των τάξεων που θα εφαρμόσει μια δημοκρατική και κατά το δυνατόν φιλελεύθερη διακυβέρνηση σε μια Ρωσία γεμάτη προβλήματα. Την ίδια στιγμή, σοσιαλιστές θα συγκροτήσουν το Σοβιέτ του Πέτρογκραντ, μια δεύτερη παράλληλη κυβέρνηση, που σταδιακά θα ωθήσει τα πράγματα στην πόλωση και στη σύγκρουση.
Το Νοέμβριο (Οκτώβριο με βάση το Ιουλιανό ημερολόγιο) θα ξεσπάσει η «Οκτωβριανή επανάσταση» που θα φέρει στην εξουσία τη δικτατορία του προλεταριάτου και θα βυθίσει τη διχασμένη Ρωσία στον εμφύλιο πόλεμο.
