Η τελευταία επιτυχής επέλαση ιππικού στην ιστορία καταγράφεται από το βρετανικό ΧΧ Σώμα Στρατού, σε επίθεση στην τουρκική φρουρά της πόλης Μπεερσεμπά στην Παλαιστίνη.
Κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Βρετανικός Στρατός στη Μέση Ανατολή αντιμετώπιζε το μέτωπο της Παλαιστίνης κατά των Οθωμανών, ως δευτερεύον έναντι του Ευρωπαϊκού. Κάτι που φαινόταν τόσο από τις δυνάμεις που απασχολούσε στην περιοχή, κυρίως στρατεύματα από τις Αποικίες, όσο και στην ποιότητα των αξιωματικών, που αδυνατούσαν να αντιληφθούν τις ιδιαιτερότητες του πολέμου στην έρημο. Αυτό οδήγησε σε μια σειρά αποτυχιών, με κυριότερη την εκστρατεία στη δεύτερη μάχη της Γάζας, που έληξε με σοβαρή φθορά του βρετανικού εκστρατευτικού σώματος και οδήγησε στην αντικατάσταση της ηγεσίας του στην Παλαιστίνη.
Στον αντίποδα, οι οθωμανικές δυνάμεις, βρίσκονταν και αυτές σε διαδικασία αναδιάρθρωσης μετά τη νίκη τους, με τους Γερμανούς συμβούλους υπό τη διοίκηση του Στρατηγού Φρήντριχ φον Κρέσσενσταϊν, να αναλαμβάνουν απροκάλυπτα τη διοίκηση του “Αποσπάσματος Στρατιάς Κεραυνός” (Yıldırım Ordular Grubu), πλαισιωμένοι με ικανούς Οθωμανούς διοικητές και στρατεύματα που είχαν λάβει μέρος στη μάχη της Καλλίπολης το προηγούμενο έτος.
Ο νέος Βρετανός διοικητής, Στρατηγός Έντμουντ Άλενμπυ, κινήθηκε πρώτος στην εξαπόλυση μιας σειράς επιθέσεων ελιγμών, εκμεταλλευόμενος ελαφριές μονάδες, στρατεύματα αποικιών και τοπικές δυνάμεις. Πρώτος στόχος ήταν ο εμπορικός κόμβος της Μπεερσεμπά από όπου διακλαδίζονταν πολλοί δρόμοι και αποτελούσε έδρα οθωμανικών δυνάμεων με ισχυρό πυροβολικό και πολυβόλα, αλλά μόλις 4.500 άνδρες. Ο Άλενμπυ κίνησε τις έφιππες δυνάμεις της στρατιάς του καλύπτοντας σημαντικές εκτάσεις σε μικρό χρόνο δίνοντας ελάχιστο περιθώριο στον εχθρό να ενισχυθεί. Η κατάληψη της Μπεερσεμπά θα άνοιγε το δρόμο προς τον μεγαλύτερο αντικειμενικό σκοπό: την Ιερουσαλήμ.
Από τις 24 Οκτωβρίου 1917, η Αυστραλιανή Έφιππη Μεραρχία και η Νεοζηλανδική Ταξιαρχία Εφίππων Τυφεκιοφόρων κινήθηκαν σε βάθη 24 χλμ. για να εξασφαλίσουν τις πηγές νερού και να εκτελέσουν αναγνώριση της περιοχής. Στις 30 Οκτωβρίου πλαισιώθηκαν από τις 10η (Ιρλανδική), 53η (Ουαλλική) και 60ή (Λονδρέζικη) Μεραρχίες Πεζικού, την 74η (Yeomanry) Έφιππη Μεραρχία και υποστηρίζονταν από το νεοϊδρυθέν Έφιππο Αφρικανικό Σώμα, που είχε αναβαθμσιστεί από μια μικρότερη δύναμη, αναγνωρίζοντας την αξία του στη μάχη της ερήμου.
Αν και δεν επρόκειτο ακριβώς για μονάδες ιππικού αλλά έφιππου πεζικού, που υποτίθετο ότι θα αφίππευαν και θα πολεμούσαν πεζή, η εξέλιξη της μάχης ήταν τόσο ραγδαία που οι Αυστραλιανοί και Νεοζηλανδοί βρέθηκαν σε πλεονεκτική θέση απέναντι στους Τούρκους (που εγκατέλειπαν την πόλη υποχωρώντας σε ανοιχτό πεδίο). Έτσι οι επικεφαλής τους έδωσαν το σύνθημα της επέλασης και οι Αυστραλοί κατέλαβαν την πόλη σαρώνοντας τον εχθρό με τις μακρές ξιφολόγχες τους.
H επιτυχία στη Μπεερσεμπά άνοιξε διάπλατα το δρόμο για την προέλαση προς την Ιερουσαλήμ και έδωσε σαφώς την πρωτοβουλία των κινήσεων στη Βρετανική πλευρά. Για τους Αυστραλούς, που πρωταγωνίστησαν στη μάχη, η Μπεερσεμπά γιορτάζεται ως σημαντικό πολεμικό επίτευγμα που “ξέπλυνε” κατά κάποιο τρόπο το όνειδος της ανθρωποσφαγής και αποτυχίας της Καλλίπολης.
