Το Σεπτέμβριο του 1923, ομάδα αντιτορπιλικών του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού κινούμενη σε σχηματισμό, προσαράζει σε βραχώδεις ακτές της Καλιφόρνια. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη καταστροφή για τον αμερικανικό Στόλο σε ειρηνική περίοδο.
Η 11η Μοίρα αντιτορπιλικών έπλεε τις νυκτερινές ώρες στην περιοχή Honda Point κοντά στην Σάντα Μπάρμπαρα της Καλιφόρνια με μικρές προφυλάξεις, βασισμένη στους ναυτικούς χάρτες, όταν έπεσε πάνω σε βράχια με αποτέλεσμα τα 9 από τα 14 αντιτορπιλικά να εξωκείλουν. Το γεγονός αποδόθηκε σε αναταραχές ρευμάτων λόγω σεισμού στην Ιαπωνία λίγες μέρες πριν. Ως αποτέλεσμα 7 πλοία κηρύχθηκαν απολεσθέντα, 23 ναυτικοί σκοτώθηκαν και αρκετοί τραυματίστηκαν.
Την καταστροφή ακολούθησε ναυτοδικείο όπως ήταν αναμενόμενο, το οποίο αποφάσισε πως η ευθύνη βάρυνε τους υπευθύνους πλοήγησης της ναυαρχίδας καθώς και το διοικητή της Μοίρας. Επιπλέον, κατηγορίες απαγγέλθηκαν και σε κάθε κυβερνήτη, ως πάγια υπεύθυνο για την τύχη των πλοίου του άσχετα αν αυτό βρίσκεται σε σχηματισμό. Συνολικά 11 αξιωματικοί του Ναυτικού βρέθηκαν αντιμέτωποι με κατηγορίες για αμέλεια και αδυναμία εκτέλεσης των καθηκόντων τους με ενδεχόμενη υπαιτιότητα. Ένας υποβιβάστηκε και τρείς άλλοι δέχτηκαν επιπλήξεις.
Ο υποβιβασθείς διοικητής της Μοίρας, πλοίαρχος Έντουαρντ Γουώτσον, δέχτηκε τους επαίνους πολλών αξιωματικών και μελών της κυβέρνησης για το παράδειγμα που έδωσε αναλαμβάνοντας την ευθύνη του περιστατικού. Τα κατεστραμμένα αντιτορπιλικά παρέμειναν στο σημείο, καθώς η κυβέρνηση έκρινε ασύμφορη την ανέλκυση και επισκευή τους, πουλώντας τα σκαριά και τον εξοπλισμό για σκραπ έναντι 1.035 δολαρίων εποχής.
