O Ελληνικός Στρατός (ΙΙΙ Μεραρχία Πεζικού) κινείται κατά της πόλης της Χειμάρρας στη Βόρεια Ήπειρο, εναντίον της οποίας επιδράμει με αιχμή το 3/40 Σύνταγμα Ευζώνων (με διοικητή τον συνταγματάρχη Θρασύβουλο Τσακαλώτο). Μετά από οκτώ μέρες συγκρούσεων, η ιταλική φρουρά της θα αποσυρθεί στις 21 του μήνα για να αποφύγει την περικύκλωση.
Η ελληνική αντεπίθεση είχε ξεκινήσει στις 9 Νοεμβρίου, με τα συγκροτήματα της δεξιάς πτέρυγας των ελληνικών δυνάμεων να κινούνται πρώτα μέσω των ορεινών όγκων και να ανατρέπουν τις ιταλικές θέσεις. Σύντομα, η ελληνική παράταξη άρχισε να ενεργοποιείται και στα αριστερά, προς τη θάλασσα για να ισορροπήσει τη γραμμή. Η κίνηση είχε σύντομα αποτελέσματα: στις 22 Νοεμβρίου απελευθερώθηκε η Κορυτσά, στις 30 το Πόγραδετς, στις 6 Δεκεμβρίου οι Άγιοι Σαράντα και δυο μέρες μετά ο ελληνικός στρατός μπήκε στο Αργυρόκαστρο.
Στις 13 Δεκεμβρίου, τα ελληνικά τμήματα μπήκαν σε ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριό της περιοχής της Χειμάρρας, το Πόρτο Παλέρμο (η αρχαία ελληνική Πάνορμος). Η κίνηση σηματοδότησε την έναρξη προέλασης προς τη Χειμάρρα αλλά οι δυσκολίες ήταν μεγάλες: Πυκνό χιόνι και κακοκαιρία δυσχέραιναν την κίνηση των μάχιμων τμημάτων, που υπέφεραν από έλλειψη επαρκούς ανεφοδιασμού. Η ιταλική αντίσταση γινόταν όλο και πιο έντονη όσο προσέγγιζαν προς την πόλη, ενώ αισθητή ήταν και η δράση της ιταλικής Αεροπορίας.
Στο διάστημα από τις 15 ως τις 21 Δεκεμβρίου, η ΙΙΙ Μεραρχία τοποθετούσε τις δυνάμεις της όλο και πιο κοντά στην πόλη της Χειμάρρας καταλαμβάνοντας τα υψώματα Μάλι-Βάριτ και Μάλι-ε-Γκιάμι, συλλαμβάνοντας αρκετούς αιχμαλώτους. Η κατάληψη του χωριού του Πιλιουρίου από μονάδες της Μεραρχίας υπό το διαρκές σφυροκόπημα της ιταλικής αεροπορίας άνοιξε την πύλη προς την πόλη. Οι ιταλικές δυνάμεις την εγκατέλειψαν μέσα στο βράδυ και τις πρωινές ώρες της 22ας Δεκεμβρίου το 6ο Σύνταγμα Πεζικού (6ο ΣΠ) της Μεραρχίας εισήλθε σε αυτή.
Οι ελληνικές απώλειες ανέρχονταν σε 100 νεκρούς και τραυματίες ενώ οι ιταλικές σε 400 νεκρούς και τραυματίες και 900 αιχμαλώτους. Για τη δράση του το 6ο ΣΠ έλαβε το παράσημο του Ταξιάρχη Αριστείου Ανδρείας επί της πολεμικής του σημαίας, για δεύτερη φορά μετά τη Μικρασιατική Εκστρατεία.
