Ο ελληνικός στρατός καταλαμβάνει τη Στενωπό της Κλεισούρας και την ομώνυμη πόλη στην Βόρεια Ήπειρο μετά από επίμονη μάχη.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 22 Δεκεμβρίου 1940: Μάχη της Χειμάρρας, νίκη στην κορυφή της Πίνδου
Μετά την ανάληψη ελληνικών επιθετικών κινήσεων στον ανατολικό και δυτικό τομέα του μετώπου της Ηπείρου, σειρά είχε, στις αρχές Ιανουαρίου του 1941, το κέντρο. Το ελληνικό επιτελείο ενεργοποίησε για αυτό το σκοπό το Β΄ Σώμα Στρατού, κυρίως τις Ι και ΧΙ Μεραρχίες Πεζικού με την ενεργό υποστήριξη της V Μεραρχίας. Απέναντί τους βρισκόταν η καταπονημένη από τις μάχες των προηγούμενων εβδομάδων αλλά ακόμα επικίνδυνη ιταλική 3η Μεραρχία Αλπινιστών “Julia” και η 131η Τεθωρακισμένη Μεραρχία “Centauro”.
Η έγκαιρη παρέμβαση του ελληνικού πυροβολικού αποδεκάτισε τα τμήματα της τελευταίας, που εγκατέλειψε πολλά οχήματα και υλικό υποχωρώντας. Το ιταλικό επιτελείο προσπάθησε να ενισχύσει τις δυνάμεις του μετακινώντας στο μέτωπο την 7η Μεραρχία Πεζικού “Lupi di Toscana” αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Στις 10 Ιανουαρίου, η ελληνική V Mεραρχία “Κρητών” κατέλαβε θέσεις πάνω από την Κλεισούρα αναγκάζοντας τους Ιταλούς σε υποχώρηση και την ίδια μέρα οι ελληνικές δυνάμεις κατέλαβαν την πόλη.
Η απώλεια της Κλεισούρας αποτέλεσε ισχυρό χτύπημα στον ιταλικό στρατό λόγω της σημασίας της ως συγκοινωνιακού και ανεφοδιαστικού κόμβου. Οι Ιταλοί εξαπέλυσαν αμέσως αντεπίθεση, που λόγω της πρόχειρης προετοιμασίας απέτυχε, παρά τις μικρές ελληνικές δυνάμεις που αντιμετώπιζε. Νέα προσπάθεια για ανακατάληψη του περάσματος θα επιχειρηθεί στα τέλη του μήνα (μάχη της Τρεμπεσίνας) με μηδενικά αποτελέσματα αποδεικνύοντας τη σημασία του για τους Ιταλούς.
Ο συμμαχικός διοικητής Μέσης Ανατολής, στρατηγός Άρτσιμπαλντ Ουέϊβελ, έστειλε συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον στρατηγό Παπάγο για την επιτυχία του Ελληνικού Στρατού. Η κατάληψη της πόλης και των πλουσίων σε πολεμοφόδια αποθηκών της, ανακούφισε και τις ελληνικές δυνάμεις, που υπέφεραν από μεγάλες έλλειψεις επιχειρώντας μακρυά από τις βάσεις ανεφοδιασμού τους.
