Το Corregidor, γνωστό κι ως «Γιβραλτάρ της Ανατολής» ήταν μια συστάδα ισχυρά οχυρωμένων νησιών που προστάτευαν την είσοδο του κόλπου της Μανίλα. Μετά από πολλούς αεροπορικούς και ναυτικούς βομβαρδισμούς από το Δεκέμβριο του 1941 και την κατάληψη του γειτονικού Μπατάαν στις 9 Απριλίου, οι Ιάπωνες αποβίβασαν ένα τάγμα στρατιωτών με λέμβους και αποβατικά σκάφη, δεχόμενοι ισχυρά πυρά και υποφέροντες μεγάλες απώλειες.
Οι Αμερικανοί θα αντεπιτεθούν με μια δύναμη πεζοναυτών, οπλισμένων ναυτών και υπηρετών πυροβολικού αλλά οι Ιάπωνες αποβίβαζαν διαρκώς ενισχύσεις παρά τις απώλειες. Η παρείσφρηση ελευθέρων σκοπευτών στα μετόπισθεν των Αμερικανών, η διαρκής μάχη σώμα με σώμα που θύμιζε συμπλοκές του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και η ασταμάτητη ενίσχυση του εχθρού που ήδη περιέλαβε και άρματα μάχης, οδήγησε τον υποστράτηγο Γουέηνραϊτ στην παράδοση.
Στο μήνυμά του προς τον πρόεδρο Ρούζβελτ ανέφερε «υπάρχει ένα όριο στην ανθρώπινη αντοχή και το όριο αυτό έχει ξεπεραστεί ήδη κατά πολύ». Αφού έκαψε την πολεμική σημαία του αποσπάσματος πεζοναυτών, ο ίδιος με δύο επιτελείς του προπορεύτηκε στη 13:30 της 6ης Μαΐου των 11.000 ανδρών του στην αιχμαλωσία.
Η πτώση του Corregidor σήμανε την πτώση και της τελευταίας οργανωμένης αντίστασης των συμμάχων στις Φιλιππίνες αλλά το ιαπωνικό χρονοδιάγραμμα για επίθεση στη συνέχεια στην Αυστραλία είχε εκτραπεί σε βαθμό εγκατάλειψης. Για τον λόγο αυτό, ο επικεφαλής των ιαπωνικών δυνάμεων, υποστράτηγος Μασαχάρου Χόμπα, απαλλάχθηκε από τα καθήκοντά του.
