Η επιχείρηση με τον κωδικό “Mincemeat” («Κιμάς») ήταν μια επιτυχημένη δράση εξαπάτησης των Γερμανών από τις Βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, για τον τόπο της συμμαχικής απόβασης στη Νότιο Ευρώπη.
Συγκεκριμένα ένα πτώμα από νεκροτομείο, μεταμφιέστηκε ως ο ανύπαρκτος “ταγματάρχης Μάρτιν” του Βρετανικού στρατού, με πλαστά έγγραφα και με έναν χαρτοφύλακα με «άκρως απόρρητα έγγραφα» δεμένο με χειροπέδες στον καρπό του. Το πτώμα αφέθηκε από υποβρύχιο λίγα χιλιόμετρα από τις ισπανικές ακτές. Tα έγγραφα ανέφεραν ότι οι προετοιμασίες στη Βόρειο Αφρική για την απόβαση στη Σικελία ήταν σχέδιο παραπλάνησης ενώ πραγματικός στόχος ήταν η Ελλάδα. Οι Βρετανοί έφτιαξαν μια πολύ αληθοφανή ιστορία και αρκούντως «μυστική» ώστε να την πιστέψουν οι Γερμανοί. Οι καλύτεροι πλαστογράφοι επιστρατεύτηκαν για να δημιουργήσουν τα απαραίτητα έγγραφα.
Το πρωί της 30ής Απριλίου, ένας Ισπανός ψαράς βρήκε το πτώμα του “ταγματάρχη” και το παρέδωσε στις ισπανικές αρχές. Οι Ισπανοί, επίσημως ουδέτεροι αλλά με σαφείς δεσμούς με τις γερμανικές αρχές ειδοποίησαν τόσο τους Βρετανούς, ότι το πτώμα ενός αξιωματικού τους ανακαλύφθηκε στα νερά τους, όσο και τους Γερμανούς και ιδίως την υπηρεσία πληροφοριών των Ενόπλων Δυνάμεων, Abwehr.
Παρουσία του ενήμερου για την επιχείρηση Βρετανού υποπροξένου η νεκροτομή στο τριών μηνών πτώμα απέδωσε το πόρισμα πως ο αξιωματικός πέθανε από πνιγμό στη θάλασσα και εκτέθηκε στον ήλιο και το θαλασσινό νερό επί ημέρες (γεγονός που δικαιολογούσε τη σήψη). Κάποιες απροθυμίες των ισπανικών αρχών να συνεργαστούν πλήρως έκανε το περιεχόμενο του χαρτοφύλακα ακόμα πιο πιστευτό από τους Γερμανούς, που τον πήραν, φωτογράφησαν τις πληροφορίες, τον ξανασφράγισαν με προσοχή πριν τον επιστρέψουν στους Ισπανούς κι από εκεί πίσω στους Βρετανούς.
Στα μέσα Μαΐου, ο Χίτλερ συναντήθηκε με τον Μουσολίνι δηλώνοντάς του πως “η Ελλάδα και η Σαρδηνία ώφειλαν να κρατηθούν πάση θυσία”. Τις επόμενες μέρες, η δοκιμασμένη 1η Μεραρχία Πάντσερ μετακινήθηκε στη Θεσσαλονίκη ακολουθούμενη από άλλες επτά Μεραρχίες και όλη σχεδόν τη δύναμη τορπιλακάτων από τη Σικελία. Άλλες δύο μεραρχίες Πάντσερ από το Ανατολικό Μέτωπο και οκτώ ακόμα μεραρχίες ενίσχυσαν τις φρουρές στα υπόλοιπα Βαλκάνια ως τα τέλη Ιουνίου ενώ η φρουρά της Σαρδηνίας διπλασιάστηκε φτάνοντας τους 10.000 άνδρες περίπου. Στις 9 Ιουλίου, οι Σύμμαχοι αποβιβάστηκαν στη Σικελία αντιμετωπίζοντας πολύ λιγότερες δυνάμεις, πετυχαίνοντας σαφή αιφνιδιασμό.
Η επιτυχία της επιχείρησης δημιούργησε παρακαταθήκη και για το μέλλον. Σε τουλάχιστον δύο ακόμη περιπτώσεις (μία μετά τη Νορμανδία και μία πριν την επιχείρηση Market Garden) οι Γερμανοί ανακάλυψαν απόρρητα σχέδια για τις συμμαχικές κινήσεις αλλά τα θεώρησαν πλαστά, όπως η επιχείρηση «Κιμάς», και τις απέρριψαν. Η επιχείρηση μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 1956 με την ταινία “The Man That Never Was”, βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του 1953.
