Μετά την απόβαση στη Γέλα της Σικελίας (επιχείρηση Husky), που θα οδηγήσει στο πρώτο προγεφύρωμα κατά του Άξονα στην Ευρώπη, οι συμμαχικές δυνάμεις που ξεκίνησαν από το λιμάνι του Οράν, δέχονται την πρώτη αντεπίθεση.
Οι ισχυροί άνεμοι 7 μπωφόρ που έπνεαν στην περιοχή οδήγησαν στον διασκορπισμό των δυνάμεων των αλεξιπτωτιστών και των αποβατικών πλοίων που δυσκολεύτηκαν να συγκεντρωθούν. Παρά την κυριαρχία του συμμαχικού στόλου, η κυριαρχία του αέρος δεν ήταν εξασφαλισμένη και οι δυνάμεις επί των ακτών δέχονταν διαρκείς παρενοχλήσεις ή και ισχυρή πίεση από ιταλικά και γερμανικά βομβαρδιστικά.
Στην επιχείρηση έλαβε μέρος και ο ελληνικός στόλος της Μέσης Ανατολής, με τα αντιτορπιλικά «Βασίλισσα Όλγα» (Πλωτάρχης Μπλέσσας), «Πίνδος» (Πλωτάρχης Φοίφας), «Κανάρης» (Πλωτάρχης Δαμηλάτης), «Μιαούλης» (Πλωτάρχης Νικητιάδης), «Σαχτούρης» (Αντιπλοίαρχος Μανωλάτος) και το «Αδρίας» (Αντιπλοίαρχος Τούμπας).
Παρά τα προβλήματα, οι Σύμμαχοι κατόρθωσαν να οργανώσουν τα προγεφυρώματα και να καταλάβουν τους περισσότερους αντικειμενικούς σκοπούς της πρώτης μέρας. Στις 11 Ιουλίου, δυνάμεις της μεραρχίας “Hermann Göring”, της νεοσύστατης 15ης Τεθωρακισμένων Γρεναδιέρων και της 4ης ιταλικής ορεινού πεζικού “Livorno” επέπεσαν στις αγγλο-αμερικανικές δυνάμεις με την υποστήριξη πυροβολικού και αεροπορίας, αλλά τα ισχυρά πυρά των καταδρομικών ανέκοψαν την επίθεση και διέσωσαν τα ευάλωτα ακόμα προγεφυρώματα.
Κορυφαία στιγμή ήταν η προσβολή του συμμαχικού πλοίου Liberty μεταφοράς πυρομαχικών “Robert Rowan” από Ju-88 που εξερράγη με πάταγο έξω από το λιμάνι. Την επομένη, με την ολοκλήρωση της απόβασης του 90% των δυνάμεων και της οργάνωσης πρόχειρου διαδρόμου από όπου ξεκίνησαν να επιχειρούν αεροσκάφη προσβολής A-36 Apache, η κατάσταση σταθεροποιήθηκε. Οι Σύμμαχοι έθεσαν πόδι στη Σικελία.
