Αμερικανοί στρατιώτες εισέρχονται στο χωρικό Μι Λάι (Mỹ Lai) στην επαρχία Κανγκ Ν’γκάι στο Νότιο Βιετνάμ ερευνώντας για Βιετ Κονγκ και ανακρίνοντας χωρικούς τους οποίους υποψιάζονταν για συνεργασία με τον εχθρό. Σύντομα, οι ανακρίσεις βγήκαν εκτός ελέγχου και μαζικές εκτελέσεις έλαβαν χώρα, μαζί με βιασμούς, πυρπόληση οικιών και βασανισμούς των κατοίκων από τους στρατιώτες, οδηγώντας στη μεγαλύτερη σφαγή πολιτών από τον Αμερικανικό Στρατό που έχει καταγραφεί στην ιστορία.
Η εμπλοκή των ΗΠΑ στο Βιετνάμ δεν ήταν ποτέ μια σαφής σύγκρουση από πολιτικής ή στρατηγικής σκοπιάς. Οι ΗΠΑ είχαν αναλάβει να βοηθήσουν μια χώρα να μην καταρρεύσει και μετατραπεί σε κομμουνιστικό προμαχώνα, κάτι που θα εξελισσόταν σε ντόμινο όλης της Νοτιοανατολικής Ασίας, όπως πίστευαν. Οι ΗΠΑ ξεκίνησαν στέλνοντας πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών, χρήματα, στρατιωτικούς συμβούλους και τελικά όλο και περισσότερες μονάδες στρατού, ναυτικού και αεροπορίας σε μια “μαύρη τρύπα”, που ζητούσε συνεχώς όλο και μεγαλύτερη εμπλοκή.
Στην πραγματικότητα καμιά ένδειξη δεν υπήρχε πως το κομμουνιστικό Βόρειο Βιετνάμ είχε ποτέ την διάθεση να γίνει πρόμαχος της Μόσχας στην περιοχή. Ωστόσο, ο Αμερικανός έφεδρος συρόταν στην άλλη άκρη του κόσμου, υπέμεινε τις δυσκολίες ενός φριχτού πολέμου σε ένα απόκοσμο περιβάλλον, εναντίον ενός αγνώστου σε αυτόν εχθρού και κανείς δεν του εξηγούσε ούτε γιατί πολεμούσε ούτε για ποιόν.
Οι κακουχίες, η έλλειψη πειθαρχίας, οι ασαφείς διαταγές, η σκληρότητα των μαχών, το πολεμικό αδιέξοδο, η αμφισβήτηση της ίδιας της παρουσίας τους στο Βιετνάμ οδηγούσαν τους Αμερικανούς πολλές φορές σε απονενοημένες, σχεδόν παρανοϊκές, βίαιες πράξεις. Περιστατικά βίας εναντίον του πληθυσμού, σε Νότιο ή Βόρειο Βιετνάμ, ήταν καθημερινά αλλά στις 16 Μαρτίου του 1968, μια αμερικανική μονάδα “πέρασε τον Ρουβίκωνα”.
Το «πιο σοκαριστικό επεισόδιο του Πολέμου του Βιετνάμ», όπως χαρακτηρίστηκε στον Τύπο της εποχής, συνέβη όταν ο 3ος Λόχος του 1ου Τάγματος του 20ού Συντάγματος Πεζικού της 11ης Ταξιαρχίας της 23ης Μεραρχίας Πεζικού εισήλθε στο χωριό Μι Λάι της επαρχίας Κάνγκ Γκάϊ και σκότωσε εν ψυχρώ 350 με 500 αμάχους Βιετναμέζους, πολλούς από αυτούς γυναίκες και παιδιά ενώ στη συνέχεια πυρπόλησε το χωριό.
Το επεισόδιο έλαβε μεγάλη δημοσιότητα εμπλέκοντας ακόμα και τον Πρόεδρο Νίξον, που προσπάθησε να το συγκαλύψει. Από τους 26 στρατιώτες στους οποίους απαγγέλθηκαν κατηγορίες για εγκληματικές πράξεις τελικά μόνο ο υπολοχαγός Γουίλλιαμ Κάλλεϋ Τζούνιορ (William L Calley Jr.) καταδικάστηκε σε ισόβια, αλλά παρέμεινε μόνο τριάμισι χρόνια υπό κατ’ οίκον περιορισμό.