Ξεκινά η επιχείρηση “Commando Hunt” κατά τον πόλεμο στο Βιετνάμ, μια κοινή προσπάθεια της Αμερικανικής Αεροπορίας (7th Air Force) και του Ναυτικού (Task Force 77) για την παρεμπόδιση και διακοπή του ανεφοδιασμού των Βορειοβιετναμικών δυνάμεων στο Νότο. Η τελευταία γίνοταν παρακάμπτοντας τη γραμμή αντιπαράθεσης μέσω του “μονοπατιού Χο Τσι Μινχ” που περνούσε από το γειτονικό ουδέτερο Λάος.
Η επιχείρηση θα διαρκέσει 3,5 χρόνια και θα τερματιστεί τον Μάρτιο του 1972 με τις υπηρεσίες πληροφοριών να την κρίνουν επιτυχημένη, διεκδικώντας την καταστροφή 51.000 βιετναμικών φορτηγών και 3.400 αντιαεροπορικών όπλων. Παρά τη μεγαλόσχημη ανακοίνωση, ήταν μια στρατηγική αποτυχία, όπως άλλωστε και οι εκτιμήσεις των αμερικανικών υπηρεσιών για κάμψη του εχθρού. Με το “μονοπάτι Χο Τσι Μινχ” το Βόρειο Βιετνάμ κατόρθωσε να διατηρήσει ζωντανή τη δράση του πίσω από τις εχθρικές γραμμές και να υπονομεύσει αργά αλλά σταθερά την κυβέρνηση του Νοτίου Βιετνάμ.
Το μονοπάτι ήταν ένας αυτοσχέδιος διάδρομος μέσα από τη ζούγκλα του Λάος και της Καμπότζης, παράλληλα με τα σύνορα με το Βιετνάμ. Η μεταφορά των εφοδίων γινόταν μέσω φορτηγών, βαρκών, ποδηλάτων ή στις πλάτες των στρατιωτών μέσα από μονοπάτια, δρόμους, κανάλια, γέφυρες, υπό την υποστήριξη του μηχανικού και του αντιαεροπορικού πυροβολικού του στρατού του Βορείου Βιετνάμ.
Αμερικανική Αεροπορία και Ναυτικό προσπάθησαν να καταστρέψουν τόσο τις οδεύσεις, τις γέφυρες όσο και τα μέσα μεταφοράς, αλλά οι Βιετναμέζοι αποδεικνύονταν πάντα εξαιρετικά προσαρμοστικοί και ευέλικτοι, οργανώνοντας παρακαμπτηρίους οδούς, ξαναχτίζοντας γέφυρες με τα χέρια και τα υλικά της ζούγκλας.
Στο τέλος, παρά την κάποια μείωση της ροής των εφοδίων που παρατηρήθηκε, οι Αμερικανοί είχαν καταναλώσει υπερπολλαπλάσιες ποσότητες σε υλικά, καύσιμα και πυρομαχικά, ενώ δέχονταν πυρά για κατάφωρη παραβίαση της ουδετερότητας των “φιλειρηνικών εθνών” του Λάος και της Καμπότζης, σε διεθνή φόρα αλλά και από τα αμερικανικά ΜΜΕ.