Με την έναρξη του Ινδο-Πακιστανικού πολέμου του 1971, το ινδικό ναυτικό εξαπολύει μια επιτυχημένη επιδρομή στο ναύσταθμο του Πακιστανικού στόλου στο Καράτσι.
Καθώς τα σύννεφα του πολέμου άρχισαν να πυκνώνουν μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν ήδη από το 1968, η Ινδία αγόρασε 8 πυραυλακάτους OSA I από την ΕΣΣΔ. Το 1971 τα πρώτα 4 σκάφη έφτασαν ατμοπλοϊκώς στην Καλκούτα και έπρεπε να μεταφερθούν στον ναύσταθμο της Βομβάης, μια απόσταση 2.100 ν.μ. Η επιχείρηση έγινε με τις OSA I να ρυμουλκούνται σε ανοιχτό πέλαγος, μια δύσκολη κι επικίνδυνη επιχείρηση που όμως στέφθηκε με επιτυχία. Ανώτατοι αξιωματικοί του ινδικού ναυτικού σκέφτηκαν πως αν οι πυραυλάκατοι μπόρεσαν να ρυμουλκηθούν από τη μία άκρη της Ινδίας στην άλλη, θα μπορούσε να γίνει το ίδιο έως το Καράτσι, οπότε από εκεί να εξαπολύσουν επίθεση ξεπερνώντας το πρόβλημα ανεφοδιασμού τους (καθώς η ακτίνα δράση τους δεν ήταν μεγάλη).
Στις 3 Δεκεμβρίου 1971, το Πακιστάν εξαπέλυσε αεροπορική επιδρομή στα αεροδρόμια της Ινδίας, προσπαθώντας να μιμηθεί τους Ισραηλινούς το 1967. Την επομένη, η ινδική αεροπορία επιτέθηκε με τη σειρά της στις πακιστανικές αεροπορικές βάσεις, ενώ οι χερσαίες δυνάμεις ήδη εμπλέκονταν στο έδαφος. Η σειρά του ναυτικού είχε έρθει.
Τη νύχτα της 3ης Δεκεμβρίου, οι ΤΠΚ INS Nipat, INS Nirghat και INS Veer ρυμουλκήθηκαν ανοιχτά του Καράτσι (ως επιχείρηση “Trident”) με τη συνοδεία των ανθυποβρυχιακών φρεγατών INS Katchall και INS Kiltan. 24 ώρες μετά οι τρείς πυραυλάκατοι κινήθηκαν σε διάταξη βέλους προς τον πακιστανικό ναύσταθμο. Μέσα σε 90 λεπτά βύθισαν δύο αντιτορπιλικά κι ένα πλοίο μεταφοράς πυρομαχικών τινάζοντας τον ναύσταθμο στον αέρα, ενώ μετά στράφηκαν ανενόχλητες στις δεξαμενές καυσίμου.
Η πακιστανική αντίδραση ήταν σπασμωδική πιστεύοντας μέχρι το τέλος πως δέχονταν αεροπορική επιδρομή και στέλνοντας τυφλές ριπές στον αέρα. Οι πυραυλάκατοι επέστρεψαν στις 7 Δεκεμβρίου χωρίς απώλειες στη Βομβάη. Ήταν η πιο επιτυχημένη επιχείρηση του ινδικού ναυτικού και η πρώτη χρήση πυραύλων στο θέατρο επιχειρήσεων του Ινδικού ωκεανού.
