Οι Βρετανοί αντιμετώπισαν τους αιχμαλώτους με αξιοπρέπεια αλλά ψυχρότητα. Η απαίτηση «άνευ όρων» απαλείφθηκε και η παράδοση επέτρεψε τη διατήρηση των σημαιών και διακριτικών των αργεντινών μονάδων, οι αξιωματικοί θα διατηρούσαν τα πιστόλια τους και θα συνέχιζαν να διοικούν τις μονάδες τους ενώ η τελετή έγινε λιτά και μακρυά από δημόσια βλέματα. Ο επαναπατρισμός των 11.313 αιχμαλώτων έγινε σταδιακά με βρετανικά πλοία (αίτημα των Αργεντίνων να επιστρέψουν με δικά τους πλοία απορρίφθηκε από τους Βρετανούς), με την πρώτη ομάδα 4.167 ανδών να αναχωρεί με το επιταγμένο υπερωκεάνειο SS Canberra, που η αργεντινή προπαγάνδα είχε δηλώσει πως επλήγη κατά τη διάρκεια των μαχών.
Στα χέρια των Βρετανών περιήλθε όλος ο βαρύς εξοπλισμός των Αργεντίνων: 120 φορτηγά, 50 τζιπ, 12 ελαφρά τεθωρακισμένα Panhard AML, 1 εκτοξευτής Roland, 7 αντιαεροπορικά Tigercat, 1 αυτοσχέδιος εκτοξευτής Exocet, 13 πεδινά και 30 αντιαεροπορικά πυροβόλα, αριθμός ραντάρ διαφόρων τύπων, φορητοί αντιαεροπορικοί πύραυλοι, 11 αεροσκάφη Pucara και MBB.399, 14 ελικόπτερα σε λειτουργική κατάσταση (2 Agusta A109, 2 Bell 212, 8 UH-1H, 1 Chinook and 1 Puma), ένα περιπολικό της ακτοφυλακής (μετονομάστηκε σε HMS Tiger Bay) και 11.000 φορητά όπλα καθώς και εκατομμύρια φυσίγγια και χιλιάδες βλήματα πυροβολικού.
