Ξεκινά τις πρώτες πρωϊνές ώρες η επιχείρηση «Καταιγίδα της Ερήμου», των δυνάμεων της Δυτικής Συμμαχίας κατά του Ιράκ. Μετά την εισβολή του ιρακινού στρατού στο Κουβέιτ, οι δυνάμεις των ΗΠΑ και άλλων 40 κρατών οργάνωσαν μια εκστρατεία απελευθέρωσης του, που θα διαρκούσε μόλις 43 ημέρες.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ Ιράν και Ιράκ, το δεύτερο είχε υποστηριχθεί οικονομικά από το Κουβέιτ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, δύο πλούσια σε πετρέλαιο αραβικά κράτη. Με το τέλος του πολέμου, το 1988, το χρέος του Ιράκ στα δύο αυτά κράτη ήταν δυσθεώρητο.
Αδυνατώντας να το αποπληρώσει, ο δικτάτορας της χώρας, Σαντάμ Χουσεΐν απαίτησε από τα δύο κράτη να το διαγράψουν, ως αναγνώριση της προστασίας που τους προσέφερε έναντι της ιρανικής επιθετικότητας. Όταν αυτά αρνήθηκαν, ο Χουσεΐν άρχισε να τις απειλεί, λέγοντας πως αύξαναν την παραγωγή πετρελαίου και έριχναν τις τιμές, στερώντας το Ιράκ από κέρδη εκατομμυρίων πετροδολαρίων. Αργότερα ανέβασε τον πήχυ, κατηγορώντας το Κουβέιτ ότι αντλούσε παράνομα πετρέλαιο από μια συνοριακή πετρελαιοπηγή του, ενώ ενέπλεξε και το Ισραήλ και τις ΗΠΑ, λέγοντας ότι στήριζαν την πολιτική μείωσης της τιμής του πετρελαίου.
Τον Αύγουστο του 1990, το Ιράκ εισέβαλε αιφνιδιαστικά και κατέλαβε το Κουβέιτ προκαλώντας την αντίδραση της διεθνούς κοινότητας: Ο ΟΗΕ καταδίκασε την εισβολή, επέβαλε κυρώσεις κατά του Ιράκ και το κάλεσε να αποχωρήσει άμεσα. Ωστόσο, μήνες μετά ο Χουσεΐν έδειξε πως δεν είχε καμία πρόθεση να συμμορφωθεί. Η στρατιωτική εμπλοκή έγινε αναπόφευκτη.
Συνολικά 40 έθνη από τη Δυτική Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή καθώς και χώρες πρώην μέλη του Συμφώνου της Βαρσοβίας συνασπίστηκαν κατά του δικτάτορα του Ιράκ συγκεντρώνοντας μια γιγάντια στρατιωτική δύναμη στην έρημο της Σαουδικής Αραβίας. Μεταξύ τους και 700.000 περίπου Αμερικανοί.
Η επίθεση κατά του Ιράκ ξεκίνησε με μια καλά οργανωμένη αεροπορική εκστρατεία, που αποσάθρωσε το δίκτυο προειδοποίησης, αεράμυνας και ελέγχου και στη συνέχεια κατακεραύνωσε τις στατικά οργανωμένες χερσαίες δυνάμεις του.
Τελικά, στις 2:36 ώρα Βαγδάτης της 17ης Ιανουαρίου 1991, εννέα επιθετικά ελικόπτερα AH-64 Apache της 101ου Συντάγματος της Αεροπορίας Στρατού των ΗΠΑ κατευθυνόμενα από 2 MH-53 Pave Low της Αεροπορίας, πέταξαν χαμηλά και επιτέθηκαν κατά του δικτύου ραντάρ και αντιαεροπορικών πυροβολαρχιών του Ιράκ στα σύνορα με τη Σαουδική Αραβία. Η δύναμη με τον κωδικό Task Force Νormandy εκτόξευσε 27 πυραύλους Hellfire και πάνω από 100 ρουκέτες Hydra ανοίγοντας ένα κενό μήκους 32 χιλιομέτρων, μέσα από το οποίο πέρασαν εκατοντάδες αεροσκάφη της Συμμαχίας για να πλήξουν τις δυνάμεις και τα κέντρα διοίκησης του Ιρακινού Στρατού.
Στις 2:43 δύο αεροσκάφη ΕF-111 Raven Ηλεκτρονικού Πολέμου καθοδήγησαν την επίθεση 22 F-15E Strike Eagle εναντίον ιρακινών αεροδρομίων ενώ στις 3:00 μια δύναμη 10 βομβαρδιστικών stealth F-117 Nighthawk βομβάρδισε την Βαγδάτη υπό την κάλυψη 3 EF-111. Ήταν η πρώτη φάση της επιχείρησης Desert Storm.
Μέσα στις πρώτες 24 ώρες τα συμμαχικά αεροσκάφη σημείωσαν συνολικά 1.000 εξόδους. Οι επιθέσεις συνεχίστηκαν τις επόμενες μέρες από αμερικανικά και συμμαχικά αεροσκάφη και πυραύλους Tomahawk του ναυτικού. Το Φεβρουάριο θα ακολουθήσει το χερσαίο μέρος της επιχείρησης, το «Ξίφος της Ερήμου», το οποίο θα κρατήσει μόλις 100 ώρες. Η επιχείρηση κατά του Ιράκ ήταν μια συμφωνία γραμμένη για την Αεροπορία που έδειξε τις τεράστιες δυνατότητες που είχε στο λυκόφως του 20ού αιώνα, 90 περίπου χρόνια μετά την πτήση του πρώτου αεροσκάφους.
