Κατά τη διάρκεια περιπολίας στην Κίτρινη θάλασσα, δύο Νοτιοκορεατικά περιπολικά δέχονται παρενόχληση και επίθεση από δύο βορειοκορεατικά. Μετά από εκατέρωθεν καταδιώξεις και κλήσεις για αποχώρηση, οι Βορειοκορεάτες άνοιξαν πυρ με RPG, πυροβόλα των 85 και 35mm με τους Νοτιοκορεάτες να απαντούν με βλήματα των 40 και 30mm. Η νοτιοκορεατική πλευρά σύντομα ενισχύθηκε με δύο κορβέτες και άλλα δύο περιπολικά, αναγκάζοντας τους Βόρειους να αποχωρήσουν.
Ένα περιπολικό των Νοτιοκορεατών είχε υποστεί σημαντικές ζημιές και βυθίστηκε ενώ ρυμουλκείτο στη βάση του, ενώ ένα επίσης σοβαρά κατεστραμμένο βορειοκορεατικό περιπολικό κατόρθωσε να φτάσει στις ακτές με δυσκολία. Καταγράφηκαν 6 νοτιοκορεάτες νεκροί και 13 βόρειοκορεάτες.
Η ναυμαχία εντάσσεται σε μια αλυσίδα εμπλοκών και μικροσυγκρούσεων μεταξύ ελαφρών κυρίως σκαφών και περιπολικών πλοίων των δύο ναυτικών, για την κυριότητα των διαφιλονικούμενων υδάτων πέριξ των μικρών νησιών Yeonpyeong, Baengnyeong, Daecheong και Socheong.
Το 1955 με το τέλος του πολέμου της Κορέας, τα Ηνωμένα Έθνη αναγνώρισαν την κυριότητα της Σεούλ σε αυτά τα νησιά αποδίδοντάς τους και την θαλάσσια περιοχή γύρω τους. Το 1999, η Βόρεια Κορέα κήρυξε μονομερώς την κυριαρχία της Πιονγιάνγκ στη θαλάσσια περιοχή (αλλά όχι και στα νησιά που συνέχισε να τα αναγνωρίζει ως νοτιοκορεατικά), αφήνοντας μόνο στενούς διαδρόμους για την επικοινωνία τους. Φυσικά, η πράξη ήταν αυθαίρετη αλλά πυροδοτεί έκτοτε αρκετές κρίσεις και συγκρούσεις, συχνά πολύ αιματηρές. Toν Ιούνιο του 1999 έγινε μια ακόμη σύγκρουση μεταξύ περιπολικών πλοίων στην ίδια περιοχή.
