Ο ρωμαϊκός στόλος νικά τον καρχηδονιακό και φέρνει έτσι το τέλος του μεταξύ τους υπερεικοσαετούς πολέμου.
Η δύναμη της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας βρισκόταν παραδοσιακά στην ξηρά. Έχοντας χάσει την όποια μικρή ναυτική της δύναμη στη ναυμαχία του Δρεπάνου, 8 χρόνια πριν, η Ρώμη είχε απωλέσει κάθε πρωτοβουλία στη θάλασσα. Αποφασισμένοι να αλλάξουν την κατάσταση και με το δημόσιο ταμείο άδειο, οι Ρωμαίοι πολίτες συνεισέφεραν κατά τις δυνάμεις τους. Κάθε πλούσιος πολίτης ανέλαβε μόνος τα έξοδα ναυπήγησης, επάνδρωσης και εξοπλισμού ενός πολεμικού. Το ίδιο έγινε σύντομα και με ομάδες μερικών εύπορων πολιτών που ανέλαβαν από κοινού την τριηραρχία, δηλαδή την συντήρηση του στόλου.
Έτσι μέσα σε ένα έτος η Ρώμη πέρασε από τις μηδέν στις 200 πεντήρεις χωρίς το ταμείο του κράτους να επιβαρυνθεί. Ο ρωμαϊκός στόλος ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του και απέκλεισε τα λιμάνια των Λιλυβαίου και Δρεπάνων στη Σικελία διακόπτοντας τον ανεφοδιασμό του καρχηδονιακού στρατού του Αμύκλα Μπάρκα. Αυτό ανάγκασε τους Καρχηδονίους να εκστρατεύσουν εναντίον τους με 250 πλοία.
Στην αποφασιστική σύγκρουση στα νησιά Αιγάδες, βορειοδυτικά της Σικελίας, οι Ρωμαίοι νίκησαν χάρη στην πειθαρχία και τις νέες τακτικές που εφάρμοσαν και από το γεγονός ότι τα καρχηδονιακά σκάφη ήταν υποεπανδρωμένα και έμφορτα εφοδίων. Η νίκη ανάγκασε τους Καρχηδονίους να αναζητήσουν λήξη του πολέμου μέσω διαπραγματεύσεων.
