O βυζαντινός στρατός κατατροπώνει τους Βουλγάρους στις όχθες του Σπερχειού, κοντά στη Λαμία. Οι Βούλγαροι καταστρέφονται σχεδόν ολοκληρωτικά. Η μάχη έρχεται ως Νέμεσις μετά από τις νίκες τους στις Πύλες του Τραϊανού το προηγούμενο έτος και τις μεγάλης έκτασης επιδρομές και λεηλασίες τους στον Ελλαδικό χώρο.
Το Βυζάντιο είχε περιπέσει σε περίοδο εμφυλίου σπαραγμού, μετά την ήττα από τους Βουλγάρους, αφήνοντας τον τσάρο Σαμουήλ ανενόχλητο και ατιμώρητο, ενώ ταραχές ξέσπασαν και σε άλλες περιοχές, όπως η Συρία. Ωστόσο, ο δυναμικός αυτοκράτορας Βασίλειος ο Β΄ κατόρθωσε να ανακάμψει γρήγορα και να προετοιμάσει την απάντησή του.
Ο Σαμουήλ δεν έμεινε άπραγος. Περιέσφιξε τη Θεσσαλονίκη με νέα οχυρά και με σημαντικό στρατό προέλασε νότια, απειλώντας την Λάρισα και την Κόρινθο. Ο Βασίλειος διόρισε τον Δομέστιχο των Σχολών της Δύσεως, Νικηφόρο Ουρανό, έναν ικανότατο στρατιωτικό, ως γενικό στρατιωτικό διοικητή της Ελλάδος και τον προικοδότησε με ισχυρό στράτευμα.
Ο Νικηφόρος ακολούθησε τους Βουλγάρους και τους πρόλαβε κοντά στο παλιό πέρασμα των Θερμοπυλών. Οι δύο στρατοί στρατοπέδευσαν στις δύο αντίθετες όχθες του Σπερχειού και οι Βούλγαροι, εξαντλημένοι από τις λεηλασίες, κοιμήθηκαν παίρνοντας ελάχιστες προφυλάξεις. Οι βροχές του καλοκαιριού, ιδιαίτερα έντονες εκείνη την περίοδο, είχαν φουσκώσει το ποτάμι κάνοντας τον Σαμουήλ σίγουρο πως ήταν απροσπέλαστο.
Όμως ο Νικηφόρος έστειλε ανιχνευτές που ανακάλυψαν ένα στενό πέρασμα του ποταμού οπότε ο βυζαντινός στρατός τον διέσχισε μέσα στη νύχτα. Το πρωΐ επέπεσε ορμητικά στο στρατόπεδο των Βουλγάρων που κοιμόντουσαν ακόμα. Πολλοί σφαγιάστηκαν και ακόμα περισσότεροι αιχμαλωτίστηκαν. Ο Σαμουήλ τραυματίστηκε και μαζί με τον γιο του, Γκαβρίλ Ράντομιρ κρύφτηκαν ανάμεσα στα πτώματα για να γλυτώσουν. Μαζί με ελάχιστους ακόμα συμπολεμιστές τους διέφυγαν μέσα από περάσματα, αναδιοργάνωσαν ό,τι μπορούσαν από τον στρατό τους στην Πίνδο και πήραν το ταξίδι της επιστροφής για τη Βουλγαρία.
Ο Νικηφόρος αναφέρεται πως έσυρε στην Κωνσταντινούπολη με αλυσίδες 12.000 αιχμαλώτους Βουλγάρους – μαζί με 1.000 κομμένα κεφάλια- με αποτέλεσμα να μην ενοχλήσουν ξανά την Νότια Ελλάδα για πολλά χρόνια.