Η Χρυσή Μογγολική Ορδή αιφνιδιάζει τον ουγγρικό στρατό στο στρατόπεδό του και τον διαλύει, αφήνοντας τη χώρα έρμαιο των επιδρομών τους.
Ο ουγγρικός στρατός κινητοποιήθηκε το Μάρτιο του 1241 μαθαίνοντας για την κίνηση της μογγολικής Ορδής. Στρατοπέδευσε στις όχθες του ποταμού Sajo κοντά στο χωριό Μόχι (σημ. Muhi) περιμένοντας ενισχύσεις. Οι Μογγόλοι, καλύτερα πληροφορημένοι για τις θέσεις του εχθρού, επιχείρησαν να περάσουν το ποτάμι μέσα στη νύχτα και να επιτεθούν από πέντε διαφορετικές κατευθύνσεις, αλλά η μία φάλαγγά τους αποκρούστηκε με βαρύτατες απώλειες στη γέφυρα και οι ιππείς τους αποδεκατίστηκαν από τους βαλιστροφόρους που τη φρουρούσαν.
Οι Μογγόλοι επέστρεψαν το πρωί βομβαρδίζοντας τις θέσεις των Ούγγρων με καταπέλτες εκβιάζοντας τελικά το πέρασμα. Αδικαιολόγητα πώς, ο υπόλοιπος ουγγρικός στρατός δεν είχε εγερθεί ακόμα από τον ύπνο, όταν οι Μογγόλοι επιτέθηκαν με βροχή από πέτρες, φλεγόμενα βέλη και αρκεβούζια. Οι Ούγγροι αμύνθηκαν για ώρες παρά τον πανικό, αλλά η απώλεια των αρχηγών τους, το χάος και η απουσία κάποιου σχεδίου τους τσάκισαν.
Η καταστροφή στον ποταμό Sajo θα άφηνε την Ουγγαρία σε αποκαΐδια. Περίπου το 15-25% του πληθυσμού χάθηκε και η χώρα δεν ορθοπόδησε ξανά για δεκαετίες. Οι ευρωπαϊκές τακτικές της εκ του σύνεγγυς μάχης αγνοούνταν από τους Μογγόλους, που βασίζονταν στις επιθέσεις ιππικού, την καταστροφή του εχθρού με βέλη και τις προσποιητές υποχωρήσεις κι αντεπιθέσεις. Τα αποτελέσματα της μογγολικής εισβολής θα νιώσει η Ευρώπη εκείνη την περίοδο από την Πολωνία μέχρι την Κροατία.
