O συνδυασμένος στρατός Ρωσίας και Αυστρίας, υπό τις διαταγές του Ρώσου στρατηγού Αλεξάντρ Σουβόρωφ και του πρίγκηπα Ιωσία του Κοβούργου, συγκρούεται και διασκορπίζει τον Οθωμανικό στην περιοχή της Βλαχίας.
To 1789, χρονιά που ξεσπούσε η Γαλλική Επανάσταση, στην ανατολή o Mέγας Βεζύρης Τσενάζε Χασάν πασάς, συγκέντρωσε έναν ισχυρό στρατό και επιτέθηκε στα αυστριακά εδάφη. Σίγουρος ότι θα κατέβαλε εύκολα τους 18.000 Αυστριακούς που ήταν στην περιοχή της Μολδοβλαχίας, εκδικούμενος έτσι την ήττα των Οθωμανών στη Φωξάνη τον προηγούμενο μήνα. Ο Ρώσος στρατηγός Σουβόρωφ, όμως, με 7.000 άνδρες βάδιζε ήδη προς βοήθεια των Αυστριακών. Συνολικά, κινούμενοι σε δύο φάλαγγες, οι 25.000 καλοεκπαιδευμένοι και πειθαρχημένοι Ρώσοι και Αυστριακοί εκτέλεσαν μια ταχεία νυχτερινή πορεία και το πρωΐ επέπεσαν στο τουρκικό στρατόπεδο των 100.000 ανδρών.
Οι Ρωσο-Αυστριακοί διέσχισαν τον ποταμό Ρύμνικ (που σήμερα λέγεται Râmnicul Sărat και βρίσκεται στην ανατολική Ρουμανία) και αφού με τα πυκνά, πειθαρχημένα πυρά τους θέρισαν τις θέσεις του οθωμανικού πυροβολικού, προέλασαν σε οργανωμένα τετράγωνα προβάλλοντας άμυνα σε όλες τις κατευθύνσεις και αποκρούοντας τις πολυάριθμες επιθέσεις του τουρκικού ιππικού. Καθηλώνοντας τους Τούρκους στο οχυρωμένο στρατόπεδό τους ενώ την ίδια στιγμή το ιππικό τους επιτέθηκε από τα νώτα.
Οι Τούρκοι παρέτασσαν αδιαμφισβήτητα μεγάλους αριθμούς αλλά το επίπεδο εκπαίδευσης και πειθαρχίας των Ρώσων και Αυστριακών ήταν ανυπέρβλητο. Οι οθωμανοί μαχητές δεν είχαν τον εξελιγμένο εξοπλισμό με τους Ευρωπαίους και η πειθαρχία στις γραμμές τους βασιζόταν στο φόβο για τον διοικητή τους παρά στην πίστη για τη νίκη. Αιφνιδιασμένοι έχασαν την ψυχραιμία τους και υποχώρησαν άτακτα μέσα από τον ποταμό, όπου χιλιάδες λέγεται ότι πνίγηκαν, ή χάθηκαν.
Συνολικά 26.000 Οθωμανοί σκοτώθηκαν έναντι μόλις 700 Ρωσων και Αυστριακών. Η μεγελειώδης νίκη χάρισε στον Σουβόρωφ τον τίτλο του Κόμητα του Ρύμνικ από την τσαρίνα Αικατερίνη τη Μεγάλη ενώ ο στρατηγός Ιωσίας του Σαξωνικού Κοβούργου προέλασε με τον στρατό του και ανακατέλαβε ολόκληρη την επαρχία της Βλαχίας. Μπαίνοντας θριαμβευτικά στο Βουκουρέστι υπό τις επευφημίες τ, των κατοίκων, μετά τη φυγή του οσποδάρου Φαναριώτη πρίγκηπα Νικολάου Μαυρογένη. Αντίθετα, ο Οθωμανός στρατηλάτης Τσεναζέ Χασάν πασάς εξέπεσε από τον τίτλο του Μεγάλου Βεζύρη για την αποτυχία του και εξορίστηκε στην Τένεδο.
