Μεγάλη βρετανική δύναμη αποβιβάζεται στην παραλία του Αμπουκίρ, τρία χρόνια μετά την ομώνυμη ναυμαχία που κατέστρεψε τον γαλλικό στόλο, εκκαθαρίζοντας το τελευταίο προπύργιο γαλλικής παρουσίας στην Αίγυπτο.
Η γαλλική εκστρατεία στην Αίγυπτο ήταν μια σύλληψη του Ναπολέοντα για να κερδίσει πόντους εντός της γαλλικής πολιτικής σκηνής, εκστρατεύοντας σε μια χώρα στρατιωτικά και τεχνολογικά κατώτερη των ευρωπαϊκών και προωθώντας τα γαλλικά συμφέροντα. Απώτερος σκοπός ήταν η καθιέρωση της γαλλικής στρατιωτικής κυριαρχίας στην ανατολική Μεσόγειο και η παρεμπόδιση των βρετανικών εμπορικών οδών με την Ανατολή. Όσο εξωφρενική περιπέτεια κι αν ακουγόταν, οι πολιτικοί του αντίπαλοι την ενέκριναν, θέλοντας να απομακρύνουν το φιλόδοξο Βοναπάρτη από το Παρίσι.
Εντός ελάχιστου χρόνου ο γαλλικός στρατός κυριάρχησε στην Αίγυπτο και ο Ναπολέων στερέωνε τις θέσεις του, όταν το 1799 ο ναύαρχος Νέλσων αιφνιδίασε τον γαλλικό στόλο και τον κατέστρεψε έξω από το Αμπουκίρ στο Δέλτα του Νείλου. Χωρίς ανεφοδιασμό η γαλλική εκστρατεία είχε αποτύχει και ο Ναπολέων επέστρεψε στη Γαλλία.
Τα υπολείμματα του στρατού του, όμως, παρέμεναν στην Αίγυπτο και η Βρετανία έπρεπε να πάρει μέτρα για να τα εξουδετερώσει. Το πρωί της 8ης Μαρτίου του 1801, βρετανικά πλοία έφτασαν στον κόλπο του Αμπουκίρ. Κάπου 2.000 Γάλλοι στρατιώτες και 10 πυροβόλα παρατάσσονται στην παραλία προσπαθώντας να αποτρέψουν την απόβαση με λέμβους του πρώτου κύματος 5.000 Βρετανών στρατιωτών και ναυτών υπό τον στρατηγό Ράλφ Αμπερκρόμπυ.
Οι Βρετανοί θα υποστούν σημαντικές απώλειες (130 νεκρούς και 600 τραυματίες και αγνοουμένους) αλλά θα θέσουν πόδι στην ακτή και θα εφοδεύσουν δια της λόγχης εκδιώκοντας τους Γάλλους και ανοίγοντας το δρόμο για την ασφαλή αποβίβαση 17.500 Βρετανών με τον εξοπλισμό τους. Στο τέλος της μέρας οι Γάλλοι είχαν 300 νεκρούς και τραυματίες. Η τελική μάχη θα δοθεί στην Αλεξάνδρεια στις 21 Μαρτίου.