Το 1814, έχοντας αποδεκατιστεί στη Ρωσία και ηττηθεί επανειλημμένα στην κεντρική Ευρώπη, ο στρατός του Ναπολέοντα έδινε μάχη επιβίωσης εντός πλέον των γαλλικών εδαφών.
Ο Βοναπάρτης είχε μόλις 60.000 άνδρες στο Ρήνο και άλλους 30.000 σκορπισμένους σε άλλα πόστα για να αντιμετωπίσει τις στρατιές των συμμαχικών στρατών που αθροιστικά έφθαναν πάνω από 350-400.000 άνδρες. Ακολουθώντας μάχες ελιγμών και μεμονωμένων επιθέσεων κατάφερε να νικήσει ή να απωθήσει μία προς μία τις εχθρικές φάλαγγες αλλά η οριστική νίκη δεν φαινόταν στον ορίζοντα.
Στις αρχές του 1814, ο πρωσσικός στρατός του στρατάρχη Μπλύχερ κινήθηκε αποφασιστικά προς τη γαλλική ενδοχώρα. Αφού αποκρούστηκε με δυσκολία από τα ισχνά σώματα των στρατηγών Μορτιέ και Μαρμόν (συνολικής δύναμης 10.000 ανδρών), ο Μπλύχερ ενισχύθηκε σημαντικά με την άφιξη των σωμάτων των στρατηγών φον Μπύλωβ και φον Βιντζιγκερόντε φτάνοντας τους 98.000 άνδρες και τα 117 πυροβόλα. Στη συνέχεια, προέλασε μέχρι την πόλη της Λων (Laon) προκειμένου να αντιμετωπίσει το κύριο σώμα του Ναπολέοντα, ο οποίος με 30.000 άνδρες έσπευδε να εγκλωβίσει τους Πρώσσους μεταξύ του ποταμού Μάρνη και των γαλλικών όπλων.
Η Λων ήταν μια πολίχνη, αλλά σημαντικός συγκοινωνιακός κόμβος. Γραφική τοποθεσία της γαλλικής επαρχίας, αποτελούσε μια ισχυρή αμυντική τοποθεσία στα μάτια ενός έμπειρου στρατιωτικού. Χωρισμένη από ποτάμια, με ψηλές και απότομες όχθες που απέτρεπαν τα αιφνιδιαστικά περάσματα και περιόριζαν τις κινήσεις των εχθρικών στρατευμάτων σε ορισμένα σημεία, η Λων οχυρώθηκε για να αποκρούσει τον μισητό στους ξένους αυτοκράτορα των Γάλλων.
Στη μάχη που ακολούθησε μέσα στη σύγχυση της ομίχλης, οι Γάλλοι παρά την καταθλιπτική υστέρησή τους σε άνδρες, επιτέθηκαν με ορμή αλλά αποκρούστηκαν στα στενά σοκάκια της πόλης μετά από ατέρμονες και σκληρές οδομαχίες.
Δύο γαλλικές επιθέσεις έσπασαν πάνω στο πρωσσικό πείσμα ενώ το Σώμα του στρατάρχη Μαρμόν εκτέθηκε σε μια μαζική επέλαση του συμμαχικού ιππικού που το διασκόρπισε με μεγάλες απώλειες. Οι Γάλλοι είχαν ηττηθεί. Μόνο η φοβία του στρατάρχη Μπλύχερ ότι αντιμετώπιζε 90.000 Γάλλους και ότι ο Ναπολέων ετοίμαζε σχέδιο παραπλάνησης, έκαναν τους Πρώσσους να μην συντρίψουν ολοκληρωτικά τον αντίπαλό τους.
Ο Ναπολέων θα αναγκαστεί να υποχωρήσει χάνοντας 6.500 άνδρες τους οποίους δεν άντεχε να αντικαταστήσει, μεταξύ τους και πολλούς βετεράνους της αυτοκρατορικής φρουράς. Ωστόσο, ο “κορσικανός λέων” δεν είχε πει ακόμα την τελευταία του λέξη. Στράφηκε προς τη στρατιά του πρίγκηπα Σβάρτσενμπεργκ κερδίζοντας μια αποφασιστική νίκη στη Ρέιμς λίγες μέρες μετά.
