Μετά την ήττα του στο Βαλτέτσι, ο κεχαγιάμπεης Μουσταφά αποφάσισε να ακολουθήσει νέα στρατηγική κατά των επαναστατών. Συγκρότησε ένα σώμα 2.000 Τουρκαλβανών και βάδισε νότια προς τα Βέρβενα προκειμένου να επιτεθεί στο εκεί ελληνικό στρατόπεδο.
Διάλυση του στρατοπέδου θα σήμαινε τη διάνοιξη των οδεύσεων προς το Άργος, το Μυστρά και τη Μεσσηνία. Τμήμα του στρατού κινήθηκε προς τα Δολιανά, ώστε να επιτεθεί στο στρατόπεδο από δύο μεριές. Ο Νικήτας Σταματελόπουλος, που βρισκόταν στο δρόμο προς το Ναύπλιο για να το πολιορκήσει, μαθαίνοντας τις τουρκικές κινήσεις οχυρώθηκε στα Δολιανά.
Εκεί, μαζί με τους οπλαρχηγούς Μητρομάρα, Κωνσταντόπουλο, Τερζάκη και Καρζή έδωσαν μάχη στην οποία ο Νικήτας διακρίθηκε τόσο για τις οργανωτικές του ικανότητες όσο και ως πολεμιστής στην σπαθομαχία. Την ίδια μέρα, οι Τούρκοι επιτέθηκαν και στο στρατόπεδο Βερβένων που αντιστάθηκε σθεναρά. Χωρίς τις ενισχύσεις που καθηλώθηκαν στα Δολιανά, η επίθεση των Τούρκων απέτυχε και αποσύρθηκαν.
Ο Νικήτας, που το χέρι του πρησμένο από τα χτυπήματα δεν έβγαινε από το σπαθί, κατέγραψε την πρώτη του νίκη στην επανάσταση και τα προσωνύμια «Νικηταράς» και «Τουρκοφάγος».