Σε μια μεγάλη επέμβαση κατά τη διάρκεια της μακράς πολιορκίας της πόλης, οι πολιορκημένοι του Μεσολογγίου ανατινάζουν τα οχυρώματα του Κιουταχή προκαλώντας τους μεγάλες απώλειες.
Πρόκειται για την τρίτη και τελευταία πολιορκία της πόλης, η οποία ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1825 από τον Ρεζίτ Μεχμέτ πασά Κιουταχή, με 20.000 άνδρες, τους 8 χιλιάδες από αυτούς τακτικούς, πολλά πυροβόλα και την εντολή “το Μεσολόγγι ή το κεφάλι σου” από τον σουλτάνο. Περιέσφιξε την πόλη δίνοντας μια τελευταία προειδοποίηση στους πολιορκούμενους να παραδοθούν. Η τελευταία απορρίφθηκε και έτσι ξεκίνησε ένας ανηλεής βομβαρδισμός που έφτανε τις 2.000 βολές τη μέρα να πέφτουν μέσα στην πόλη.
Με τη βοήθεια των Φιλελλήνων, οι πολιορκούμενοι οργάνωσαν μια σειρά πιο σύγχρονων οχυρώσεων και χαρακωμάτων, στις οποίες εξοστρακίζονταν οι περισσότερες οβίδες δίνοντας κάλυψη στους αμυνομένους ενώ ήταν αρκετά εύκολο να επισκευάζονται. Οι Τούρκοι, που το ύψος των οχυρωμάτων δεν τους ενυπωσίαζε, πλήρωσαν τις επιθέσεις εναντίον τους με πολύ αίμα. Το Αύγουστο, οι Τούρκοι άρχισαν να υψώνουν ένα μεγάλο ανάχωμα πάνω από το ύψος των ελληνικών οχυρώσεων για να θερίσουν με τα πυρά τους τις θέσεις των Ελλήνων.
Οι Έλληνες απάντησαν με εργώδεις προετοιμασίες. Έσκαψαν ένα χαντάκι που σταμάτησε την περαιτέρω κατασκευή του αναχώματος. Οι Τούρκοι απάντησαν κατασκευάζοντας ένα δεύτερο ανάχωμα σε άλλο σημείο αλλά οι πολιορκούμενοι έσκαψαν μια σήραγγα κάτω από αυτό, τη γέμισαν εκρηκτικά και το ανατίναξαν. Μια ακόμα “νάρκη” κατέστρεψε μερικώς το πρώτο τουρκικό ανάχωμα και οι πολιορκούμενοι αφαίρεσαν μέρος του χώματος και των υλικών για να γεμίσουν τα ρήγματα στα δικά τους οχυρώματα. Σε μια προσπάθεια να μιμηθούν τον εχθρό τους, οι Τούρκοι προσπάθησαν να σκάψουν έναν υπόνομο κάτω από τις ελληνικές οχυρώσεις και να τις ανατινάξουν αλλά απέτυχαν.
Το Σεπτέμβριο, οι Έλληνες έσκαψαν νέα σειρά υπονομεύσεων κάτω από τις τουρκικές θέσεις ανατινάσσοντας μέρος τους. Φοβούμενοι νυχτερινή επιδρομή στις εκτεθειμένες γραμμές τους, οι Τούρκοι συγκέντρωσαν στρατιώτες τους γύρω από τον κρατήρα. Τότε, οι Έλληνες ανατίναξαν ένα μεγαλύτερο υπόνομο σκοτώνοντας πολλούς. Η έκρηξη ήταν τόσο δυνατή που ανάγκασε τους Έλληνες να καλυφθούν ενώ “έβρεχε” χώμα, πέτρες, και ανθρώπινα μέλη.
Η ανατίναξη των χαρακωμάτων, τα οποία οι Τούρκοι έσκαβαν για να πλησιάσουν τις θέσεις των επαναστατών και να τις υπονομεύσουν, έδωσε μια πίστωση χρόνου στους πολιορκημένους. Στα τέλη του χρόνου έφτασε ο Ιμπραήμ με 15.000 τακτικό στρατό οπότε η πολιορκία θα συνεχιστεί με μεγαλύτερη ένταση κρατώντας τον ελληνικό στόλο μακρυά και αναγκάζοντας τους πολιορκημένους να τρέφονται με ποντίκια, σκύλους και γάτες μέχρι τον Απρίλιο του 1826 και τη μεγάλη Έξοδο.
