Στον πόλεμο της Κριμαίας του 1854, το αγγλογαλλικό εκστρατευτικό σώμα, 52 ημέρες μετά την απόβαση του στη ρωσική επικράτεια, έχοντας ενισχυθεί και με οθωμανικά στρατεύματα, είχε ήδη καταγράψει δύο νίκες κατά των Ρώσων, στις μάχες του Άλμα και της Μπαλακλάβα.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 20 Σεπτεμβρίου 1854: Μάχη του ποταμού Άλμα στη Σεβαστούπολη
Έτσι, παρά τις απώλειες, την απουσία επιθετικού σχεδίου και τις ελλείψεις σε εφόδια για μια μακρά εκστρατεία, το ηθικό ήταν υψηλό. Οι Ρώσοι είχαν νικηθεί και ο πρίγκηπας Μένσικωφ, ο γενικός διοικητής στην περιοχή είχε υποχωρήσει, εγκαταλείποντας την πόλη της Σεβαστούπολης στο έλεος των συμμάχων, διαλέγοντας να οχυρωθεί πέραν του ποταμού Τσερνάγια.
Οι Αγγλογάλλοι, που προς στιγμή είχαν φτάσει κοντά στην καταστροφή με τις καταστροφικές επελάσεις της Ελαφράς Ταξιαρχίας και της Βαριάς Ταξιαρχίας στην Μπαλακλάβα, είχαν μια μοναδική ευκαιρία να καταλάβουν τη Σεβαστούπολη αμαχητί. Αλλά η ολιγωρία των γηραιών στρατηγών, του Βρετανού λόρδου Ράγκλαν και του Γάλλου Σεν-τ Αρνώ, άφησε τα κέρδη της νίκης ανεκμετάλλευτα.
Μέσα σε λίγες μέρες, ο Ρώσος ναύαρχος Ναχίμωφ έπλευσε με τη ρωσική μοίρα της Μαύρης Θάλασσας στο λιμάνι και οργάνωσε την άμυνα της πόλης. Τα ρωσικά πλοία εκφορτώθηκαν από τα εφόδια και τα κανόνια τους και αυτοβυθίστηκαν στο στενό, κλείνοντας τη δίοδο στον συμμαχικό στόλο. Ενώ, τα πληρώματά τους επάνδρωσαν θέσεις πέριξ της πόλης σκάβοντας οχυρώσεις και κανονιοστάσια.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 25 Οκτωβρίου 1853: Μάχη της Μπαλακλάβα, το τραγικό έπος της ‘Ελαφράς Ταξιαρχίας’
Οι Αγγλογάλλοι θα καταλάβουν σύντομα πως ο στρατός τους δεν επαρκούσε για να συντηρήσει μια πολιορκία ενώ η απειλή από τον ρωσικό στρατό στα νώτα του παρέμενε ενεργή. Ενώ οι στρατηγοί των τριών συμμαχικών στρατών διαφωνούσαν για τον τρόπο δράσης και την κατανομή των δυνάμεών τους, ο Μένσινκωφ ενισχύθηκε σημαντικά και στις 5 Νοεμβρίου εξαπέλυσε ισχυρή επίθεση κατά του συμμαχικού στρατοπέδου κοντά στην μικρή πόλη Ίνκερμαν.
Σε μια εξαιρετικά βροχερή μέρα, στο πολυαίμακτο και μουντό πεδίο μάχης του Κριμαϊκού Πολέμου, ο ρωσικός στρατός χτύπησε στο δεξιό των δυνάμεων Βρετανών και Γάλλων που ελίσσονταν προ της Σεβαστουπόλεως για να την παρακάμψουν. Η ρωσική επίθεση ήταν συνδυασμένη μεταξύ του στρατού εκστρατείας υπό τον στρατηγό Παβλώφ και μέρους της φρουράς της Σεβαστούπολης υπό τον στρατηγό Σοϊμόνωφ, σε μια προσπάθεια να μην επαναληφθεί το σφάλμα της επίθεσης της Μπαλακλάβας.
Το βάρος έπεσε κυρίως στην 2α Βρετανική Μεραρχία που αποτελείτο από τα 41ο, 47ο, 49ο, 30ό, 55ο και 95ο Συντάγματα. Οι Αγγλογάλλοι πιέστηκαν, παρατάσσοντας λιγότερους από 16.000 άνδρες με 56 πυροβόλα έναντι 42.000 Ρώσων με 134 πυροβόλα αλλά τελικά ένα λάθος του Ρώσου στρατηγού Σοϊμόνωφ που ακολούθησε εντολή του Μένσινκωφ και ελίχθηκε υπερβολικά κοντά στο ρέμα Καρινάζ, αντί να ενωθεί με τις δυνάμεις του στρατηγού Παβλώφ, είχε σαν αποτέλεσμα οι άνδρες του να συνωστιστούν μεταξύ τους και να μην εκμεταλλευτούν την υπεροχή των αριθμών τους.
Οι Βρετανοί συνήλθαν από το σοκ και λαμβάνοντας θέσεις πάνω σε ύψωμα με τον Ταξίαρχο Pennefather, διοικητή της 2ας βρετανικής Μεραρχίας, επιθετικό και παράτολμο, να διατάζει το σύνολο των ανδρών του να τρέξουν και να συναντήσουν τον εχθρό. Η παρόρμησή του έσωσε την κατάσταση γιατί το ρωσικό πυροβολικό άνοιξε πυρ για να υποστηρίξει το ρωσικό πεζικό κατακλύζοντας το βρετανικό στρατόπεδο, που πλέον ήταν άδειο!
Η διεύθυνση της μάχης λόγω της πυκνής ομίχλης που επικρατούσε εκείνο το πρωινό ήταν αδύνατη, αφήνοντας την πρωτοβουλία σε κατώτερους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς ή και παλιούς στρατιώτες και στις δύο πλευρές. Έτσι η σύγκρουση στο Ίνκερμαν έμμεινε γνωστή ως η «μάχη των στρατιωτών».
Οι καλύτερες θέσεις των Βρετανών κυρίως που εξορμούσαν από εποπτικές θέσεις και η χρήση καλύτερων όπλων, έγειραν το απόγευμα την πλάστιγγα υπέρ των λιγότερων. Οι Βρετανοί είχαν αντικαταστήσει τα μουσκέτα της εποχής των Ναπολεοντείων πολέμων με τα νέα γαλλικά τυφέκια Minie, που μπορούσαν να βρουν στόχο με ακρίβεια σε μεγάλη απόσταση. Αντίθετα, οι Ρώσοι βασίζονταν ακόμα σε μουσκέτα 60 ετών, και οι βολίδες τους ήταν εξαιρετικά ανακριβείς πέρα από τα 90 μέτρα.
Μετά από λυσσώδη μάχη και κλασσικές ομοβροντίες και επιθέσεις με την ξιφολόγχη, οι Ρώσοι θα αποκρουστούν και θα κλειστούν και πάλι στη Σεβαστούπολη, η μακρά πολιορκία της οποίας θα γίνει το σύμβολο του πολέμου.
