Στον αμερικανικό εμφύλιο, περίπου 5.000 Βόρειοι, με εμπροσθοφυλακή το 54ο Σύνταγμα Πεζικού της Μασσαχουσέτης αποτελούμενο κυρίως από Αφροαμερικανούς και με ισχυρότατη υποστήριξη πυροβολικού (περιλαμβανομένων και έξι πλοίων τύπου Ironclad), επιτίθεται εναντίον του παραλιακού οχυρού Βάγκνερ που υπερασπίζονται 1.800 Νότιοι.
Είναι η δεύτερη προσπάθεια κατάληψης του οχυρού. Το Wagner ανήκε σε μια σειρά οχυρώσεων που προστάτευαν τη νήσο Μόρις, που με τη σειρά της έφραζε το δρόμο προς το λιμάνι του Τσάρλεστον. Είχε μήκος 228 μέτρα και πλάτος 91 και το υπερασπίζοταν μια μικρή φορυρά και 14 πυροβόλα, διαφόρων διαμετρημάτων. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του ήταν η τοποθεσία του, λίγα μέτρα από τη ρηχή ακτή του Ατλαντικού και μεταξύ μιας ελώδους περιοχής που έκανε την προσέγγιση δυνατή μόνον από μια στενή λωρίδα ξηράς. Κανένα πλοίο και βάρκα δεν μπορούσε εύκολα να πλησιάσει και να αποβιβάσει άνδρες, ενώ μόλις ένα σύνταγμα μπορούσε να χωρέσει στη λωρίδα στέρεης γης για να επιτεθεί.
Στις 11 Ιουλίου, οι Βόρειοι είχαν προσπαθήσει να καταλάβουν το οχυρό αλλά αποκρούστηκαν με απώλειες 339 στρατιωτών έναντι μόλις 12 νεκρών Νοτίων. Στις 18 του μήνα, μια δεύτερη προσπάθεια έλαβε χώρα με αιχμή του δόρατος το 54ο Σύνταγμα Εθελοντών της Μασσαχουσέτης, που είχε συγκροτηθεί με μεγάλη συμμετοχή Αφροαμερικανών από τις βόρειες πολιτείες.
Όσο για την επιλογή του συντάγματος, ήταν μάλλον αμφίσημη. Αν και η συγκρότηση μάχιμων μονάδων από Αφροαμερικανούς ήταν σύμφωνη με τις πολιτικές διακηρύξεις περί ισότητας και χειραφέτησης, η θέση των μαύρων στην κοινωνία των Βορείων πολιτειών δεν ήταν πολύ καλύτερη από εκείνη στις Νότιες. Οι στρατιωτικές μονάδες με αφροαμερικανούς διοικούνταν απόκλειστικά από λευκούς αξιωματικούς ενώ πέρα από μια μειοψηφία προοδευτικών πολιτών, οι περισσότεροι θεωρούσαν τους μαύρους ελάχιστα καλύτερους από τους σκλάβους, πάντως σαφώς κατώτερους από τους λευκούς. Έτσι δεν είναι απίθανο ότι το συγκεκριμένο σύνταγμα “χρησιμοποιήθηκε”, χωρίς ενδοιασμό για την αναμενόμενη σφαγή.
Η έφοδος άρχισε λίγο πριν τις 8 το βράδυ και μέχρι τις 10 είχε αποκρουστεί με βαρύτατες απώλειες για τους επιτιθέμενους. Μεταξύ των νεκρών ήταν κι ο διοικητής του, συνταγματάρχης Robert Gould Shaw που ετάφη μαζί με τους άνδρες του. Οι απώλειες των υπερασπιστών ήταν μικρές. Επιτυχία θεωρήθηκε πως η σημαία του 54ου διασώθηκε από έναν μαύρο υπαξιωματικό, τον William Carney, που έγινε ο πρώτος μαύρος που έλαβε το Μετάλλιο Τιμής του Κογκρέσου. Η μάχη εμφανίζεται στα τελευταία λεπτά της ταινίας “Glory” του 1989.
Το οχυρό θα αντέξει άλλη μια επίθεση μέσα στον Αύγουστο. Αργότερα, οι Βόρειοι κατόρθωσαν με κόπο να σκάψουν χαρακώματα και να μετακινήσουν όλμους κοντά του, θέτοντας τη φρουρά του κάτω από εξοντωτικό βομβαρδισμό. Λίγο αργότερα, οι Νότιοι το εγκατέλειψαν, κάτι που έφερε την πτώση του Μόρις και του Τσάρλεστον.
Χρόνια μετά τον πόλεμο, το οχυρό είχε διαβρωθεί ανεπανόρθωτα από τα κύματα του ωκεανού σε βαθμό που σήμερα δεν υπάρχει πια. Η μάχη του οχυρού Wagner φαίνεται σήμερα σαν μια ακόμα χαρακτηριστική σύγκρουση του Εμφυλίου των ΗΠΑ: γεμάτη εικόνες αυτοθυσίας αλλά χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα πέρα από την απώλεια ανθρωπίνων ζωών.
