Σε επίσημη τελετή, ο Θρασύβουλος Ζαΐμης εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης παραλαμβάνει από τον Άγγλο ύπατο αρμοστή Ερρίκο Στόρξ την κυριότητα των Επτανήσων, που πλέον ενώνονται με την Ελλάδα.
Τα Επτάνησα αποτέλεσαν μέρος της κυριαρχίας πολλών κατακτητών, ειδικά κατά τον 18ο και 19ο αιώνα: Από βυζαντινή επαρχία από τον 8ο αιώνα, αποτέλεσαν στόχο επιδρομών Σαρακηνών, Ιταλών και Νορμανδών μέχρι το 1185 που πέρασαν μερικώς στον έλεγχο του βασιλέα της Σικελίας Γουλιέλμου του Καλού και άλλων Φράγκων.
Στα τέλη του 15ου αιώνα, Ενετοί και Οθωμανοί συμμάχησαν και άσκησαν από κοινού διοίκηση σε διάφορα νησιά. Η παρουσία Ενετών, Γάλλων και Ιταλών ηγεμόνων επηρέασαν το πολιτισμό των νησιών χωρίς όμως να αλλάζουν την εθνική τους ταυτότητα. Τα νησιά αποτέλεσαν καταφύγιο προσφύγων και αγωνιστών από την Ήπειρο, τη Ρούμελη και το Μωριά.
Το 1797 η διάλυση της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας από τον Ναπολέοντα οδήγησε το καθεστώς των Ιονίων νήσων σε κατάρρευση και έφερε γαλλικές φρουρές σε αυτά νησιά αλλά το επόμενο έτος, ισχυρή μοίρα ρωσικών και οθωμανικών πλοίων υπό τον ναύαρχο Φιόντρ Ουσακώφ τα έθεσε υπό προστασία δημιουργώντας την “Πολιτεία των Επτανήσων”, ουσιαστικά το πρώτο αυτόνομο ελληνικό κράτος.
Το 1807 με την συνθήκη του Τιλσίτ μεταξύ Ναπολέοντα και τσάρου Αλεξάνδρου, τα Επτάνησα επανήλθαν σε γαλλική κυριαρχία. Το 1809 ο βρετανικός στόλος κατανίκησε τον γαλλικό και έθεσε τα Επτάνησα σε καθεστώς προτεκτοράτου (ως Ηνωμένες Πολιτείες των Ιονίων νήσων).
Η δημιουργία του ελληνικού κράτους το 1830 αναθέρμανε τα εθνικά αισθήματα που είχαν αφυπνιστεί ήδη από τον 18ο αιώνα κάνοντας την μεταρρύθμιση του 1815 (παραχώρηση συντάγματος και Συνέλευσης πολιτών) να φαντάζει σαν ημίμετρο.
Μην έχοντας χρεία των νησιών, οι Βρετανοί αποφάσισαν ήδη από το 1862 την παραχώρηση τους στην Ελλάδα. Η αλλαγή μοναρχίας στην Ελλάδα το 1864 με την εγκατάσταση του δανικού οίκου των Γκλύξμπουργκ ( Slesvig–Holsten–Sønderborg-Glücksborg) έδωσε και την αφορμή.
Με τη συνθήκη της Κοπενχάγης (17/29 Μαρτίου 1864) οι Προστάτιδες Δυνάμεις συνυπέγραψαν τη συμφωνία, που υλοποιήθηκε στις 21 Μαΐου. Μάλιστα, προς τιμή της τότε βασίλισσας Βικτωρίας του Ηνωμένου Βασιλείου μια κεντρική πλατεία των Αθηνών μετονομάστηκε και φέρει το όνομά της μέχρι σήμερα.
