Κατά τη διάρκεια του Α’ Βαλκανικού Πολέμου, σε μια προσπάθεια να ανακόψει τον προελαύνοντα ελληνικό στρατό, ο Ταχσίν πασάς κινεί 5 μεραρχίες μειωμένης σύνθεσης και καταλαμβάνει υπερυψωμένες αμυντικές θέσεις έξω από τα Γιαννιτσά, τη σημαντικότερη πόλη στην πορεία προς τη Θεσσαλονίκη.
Η Ελληνική Στρατιά της Θεσσαλίας (Ι, ΙΙ, ΙΙΙ, ΙV, V Μεραρχίες και Ταξιαρχία Iππικού) έφτασε στην περιοχή και υπό καταρρακτώδη βροχή εξαπέλυσε την επίθεσή της. Οι ΙΙ και ΙΙΙ Μεραρχίες επιτέθηκαν κατά μέτωπο για να καθηλώσουν τους Τούρκους ενώ οι ΙΙΙ και ΙV ξεκίνησαν υπερκέραση του τουρκικού δεξιού.
Αν και οι Τούρκοι αναχαίτισαν εν μέρει την κατά μέτωπο ελληνική κρούση, ο Ταχσίν πασάς αποφάσισε υποχώρηση υπό την κάλυψη της νύχτας για να μην κυκλωθεί. Οι δυνάμεις της Ι Μεραρχίας καταδίωξαν τους υποχωρούντες Τούρκους αλλά απέτυχαν να τους αποκόψουν. Την επομένη, στις 20 Οκτωβρίου/2 Νοεμβρίου ο ελληνικός στρατός θα μπεί στα εγκαταλελειμμένα Γιαννιτσά και θα πυρπολήσει την τουρκική συνοικία ανοίγοντας το δρόμο για τη Θεσσαλονίκη. Την ίδια μέρα, ο ελληνικός στρατός και στόλος καταλαμβάνει τη Σαμοθράκη.
Η σκληρή μάχη των Γιαννιτσών στοίχισε στους Έλληνες 188 νεκρούς και 973 τραυματίες. Ανεπίσημα οι αριθμοί ίσως ήταν μεγαλύτεροι ενώ πολλαπλάσιες ήταν οι απώλειες των Τούρκων, σε άνδρες και υλικό. Μετά από μια μικρή καθυστέρηση, που προήλθε από τις αναγκαίες επισκευές στις γέφυρες και στους δρόμους που κατέστρεψαν οι Τούρκοι υποχωρώντας, ο Ελληνικός Στρατός θα συνεχίσει ανεμπόδιστος την προέλασή του προς την Θεσσαλονίκη, το μεγάλο στοίχημα του πολέμου.
