Έχοντας κλείσει το Ανατολικό Μέτωπο στον Α’ Παγκόσμιο με τη Συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόβσκ, ο Αυτοκρατορικός Γερμανικός Στρατός εξαπολύει γενική επίθεση στο Δυτικό, με όλες του τις δυνάμεις, ως “επιχείρηση Μιχαήλ”.
Ξεκινώντας από τη γραμμή «Χίντενμπουργκ», 72 γερμανικές μεραρχίες εφόρμησαν στο σημείο επαφής του Βρετανικού Εκστρατευτικού Σώματος (ΒΕΣ) με τον γαλλικό στρατό. Αν και αρχικός στόχος ήταν η διάσπαση των συμμαχικών γραμμών και η κατάληψη των λιμένων της Μάγχης, που ανεφοδίαζαν το ΒΕΣ, δύο μέρες μετά την έναρξη της επίθεσης ο Στρατηγός Λούντεντορφ (επιτελάρχης) άλλαξε τον αντικειμενικό σκοπό σε προέλαση προς τα δυτικά και απώθηση των Βρετανών μέχρι τη θάλασσα.
Η επίθεση είχε αρχικά σχετική επιτυχία με τους Γερμανούς να καταλαμβάνουν πάνω από 3.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα εδάφους αλλά κωλυσιέργησε στο παλιό πεδίο μάχης του Σομ, ανατολικά της Αμιένης, όπου τελικά οι Σύμμαχοι της Entente κατόρθωσαν να συγκρατήσουν τους Γερμανούς.
Η επίθεση είχε πολλές απώλειες (240.000 Γερμανοί, 178.000 Βρετανοί, 77.000 Γάλλοι) και αποτέλεσε την τελευταία μεγάλη προσπάθεια των Γερμανών να αναλάβουν την πρωτοβουλία. Λίγους μήνες μετά, με τις ΗΠΑ να έχουν πυκνώσει τις συμμαχικές τάξεις στο Μέτωπο, οι αντίπαλοι θα συγκρουστούν ξανά στο πεδίο μάχης του Σομ, προς διαφορετική κατεύθυνση αυτή τη φορά.
