Η παλιά κινεζική πρωτεύουσα του Ναντσίνγκ (Nanjing), πέφτει στα χέρια του Ιαπωνικού στρατού, μετά από μάχη δώδεκα ημερών, μετά την σχεδόν ολοκληρωτική εξόντωση της φρουράς των 20.000 υπερασπιστών της.
Λίγα χρόνια πριν το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ιαπωνία είχε ήδη εμπλακεί στην δική της ιμπεριαλιστική εξάπλωση, κατακτώντας την Κορέα και τη Μαντζουρία όπως και στην απόσπαση σημαντικών εδαφών της κεντρικής Κίνας.
Η αντίδραση του κινεζικού εθνικού στρατού οδήγησε στην κλιμάκωση των επιχειρήσεων και σστο ξέσπασμα -επίσημα πλέον- του Σινοϊαπωνικού πολέμου τον Ιούλιο του 1937. Ο ιαπωνικός αυτοκρατορικός στρατός έφτασε να προελαύνει από τα τέλη Νοεμβρίου, με την κατάληψη της Σανγκάης, κατά της κινεζικής πρωτεύουσας Ναντσίνγκ. Η πόλη πολιορκήθηκε και στις 10 Δεκεμβρίου, μετά τη λήξη ενός 24ωρου τελεσιγράφου, δέχτηκε την επίθεση του ιαπωνικού στρατού. Μέσα σε τρεις μέρες οι Κινέζοι υπερασπιστές υπέστησαν συντριπτικές απώλειες με τα υπολείμματά τους να εγκαταλείπουν την πόλη.
Η εγκατάλειψη υπό την πίεση τεσσάρων ιαπωνικών Μεραρχιών εξελίχθηκε σε πανικό και χάος, ενώ ο ιαπωνικός στρατός ξεκίνησε μεγάλης έκτασης εκκαθαριστική επιχείρηση για να σαρώσει εστίες αντίστασης εκτός κι εκτός της πόλης.
Με την κατάληψη θα ακολουθήσει σφαγή (γνωστή κι ως «βιασμός του Ναντσίνγκ») του αμάχου πληθυσμού, των φτωχών στρωμάτων κυρίως, καθώς οι πιο εύποροι είχαν ήδη εγκαταλείψει την πόλη πριν την εμφάνιση των Ιαπώνων. Για ημέρες οι Ιάπωνες στρατιώτες βίαζαν, πυροβολούσαν, λόγχιζαν ή υπέβαλαν τους ανυπεράσπιστους κατοίκους σε βασανιστήρια. Τα θύματα υπολογίζονται σε 300.000 περίπου, ενώ μεγάλη ήταν και η έκταση της λεηλασίας και πυρπόλησης των κτιρίων της πόλης.
Στα τέλη Ιανουαρίου η δράση του Ιαπωνικού Στρατού σταμάτησε, με τον διοικητή της Στρατιάς, στρατηγό Ιβάνε Ματσούι, να αναλαμβάνει τον έλεγχο αντιλαμβανόμενος την έκταση της καταστροφής. Τόσο ο ίδιος όσο και ο κατ’ επίφαση ανώτερός του, πρίγκηπας Ασάκα, ανακλήθηκαν στην Ιαπωνία αλλά δεν τιμωρήθηκαν. Ο Ματσούι, έχοντας επιστρέψει από την αποστρατεία, θα ξαναγύριζε σε αυτήν ενώ ο Ασάκα προήχθη σε μέλος του εθνικού πολεμικού συμβουλίου. Μόνον ο πρώτος θα συλληφθεί και θα δικαστεί ως εγκληματίας πολέμου και θα απαγχονιστεί το 1948, με τον Ασάκα να γλυτώνει παρόμοια τύχη λόγω της θέσης του.
