Πραγματοποιεί την παρθενική του πτήση το XP-38, πρωτότυπο του μετέπειτα μαχητικού αναχαίτισης P-38 Lightning, ενός από τα πιο επιτυχημένα αεροσκάφη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Γνωστό ως “der Gableschwanz Teufl” (ο Διάβολος με τη διχαλωτή ουρά) από τους Γερμανούς ή “ένας πιλότος-δύο αεροσκάφη” από τους Ιάπωνες, το αεροσκάφος έκανε καριέρα και στα δύο θέατρα επιχειρήσεων, από τον Ειρηνικό ως την Ευρώπη, και απέσπασε διθυραμβικά σχόλια από φίλους και τρομερή φήμη μεταξύ των εχθρών του.
Η σχεδίασή του ξεκίνησε μέσα στο 1937 με στόχο την ανάπτυξη ενός αναχαιτιστικού με πρωταρχική αποστολή την “καταστροφή εχθρικών αεροσκαφών σε μεγάλα ύψη”. Ο όρος “αναχαιτιστικό” επελέγη για να παρακαμφθούν κάποιες εξαιρετικά στενές προδιαγραφές που το Αεροπορικό Σώμα του Στρατού των ΗΠΑ (United States Army Air Corps – USAAC) έθεσε για το νέο αεροσκάφος δίωξης. Σύμφωνα με τις οποίες αυτό όφειλε να είναι μονοκινητήριο και να φέρει όχι περισσότερο από βάρους 500 λιβρών (230 κιλών) οπλισμό, περιλαμβανομένων των πυρομαχικών. Οι σχεδιαστές, Hall Hibbard και Clarence “Kelly” Johnson, της Lockheed, έθεσαν ως στόχο τουλάχιστον τις 1.000 λίβρες σε βάρος οπλισμού και πρόσθεσαν και δεύτερο κινητήρα στο σχέδιο για μεγαλύτερο απόθεμα ισχύος σε μεγάλα ύψη και καλύτερες επιδόσεις.
Αυτό που κατόρθωσαν ήταν να θέσουν τις βάσεις για το καλύτερο, ίσως, μαχητικό του πολέμου, αφού το Ρ-38 φέρει το προνόμιο να είναι το μοναδικό αεροσκάφος της αμερικανικής Αεροπορίας που παρέμεινε σε παραγωγή καθόλη τη διάρκεια των συγκρούσεων, με πάνω από 10.000 διαφόρων εκδόσεων να παράγονται. Χωρίς ιδιαίτερους περιορισμούς, οι σχεδιαστές της Lockheed έδωσαν ό,τι είχαν στην φαντασία τους υιοθετώντας ένα σχέδιο “γόνδολας” για τον μοναδικό χειριστή και ένα σύστημα δύο ισχυρότατων κινητήρων που ενώνονταν με δύο κάθετα σταθερά σε σχήμα “Π”.
Η τοποθέτηση των κινητήρων μακριά από το ρύγχος είχε σαν αποτέλεσμα να υπάρχει άπλετος χώρος στο τελευταίο για να τοποθετηθεί εκεί ο οπλισμός του. Αρχικά, οι σχεδιαστές υπολόγιζαν να τοποθετήσουν δύο πολυβόλα Browning των 0.30-cal (7,62 mm), δύο βαρέα πολυβόλα Μ-2 των 12,7 mm και ένα πυροβόλο των 25 mm (που δεν ήταν έτοιμο ακόμα με αποτέλεσμα να δοκιμαστεί το πυροβόλο του στρατού των 23 mm). Στην τελική του διαμόρφωση, όμως, το πυροβόλο αντικαταστάθηκε από ένα Hispano-Suiza των 20 mm και 4 Browning M-2. Η τοποθέτηση στο ρύγχος επέτρεπε την ευθεία βολή προς τα εμπρός, αντί την τοποθέτηση στα φτερά και τη βολή υπό γωνία. Αυτό αύξησε την απόσταση αποτελεσματικής εμπλοκής στόχου από τις 100-250 γιάρδες στις 1.000 περίπου (900 μέτρα), ένα τρομερό πλεονέκτημα για αεροσκάφος αναχαίτισης που σε συνδυασμό με την ισχύ πυρός το έκανε έναν εξαιρετικά επικίνδυνο αντίπαλο.
Οι δύο 12κύλινδροι υπερτροφοδοτούμενοι κινητήρες κινούσαν τρίφυλλες έλικες που γυρνούσαν αντίρροπα μακρυά από το πιλοτήριο. Η διάταξη αυτή έδινε σταθερότητα στο αεροσκάφος και μεγάλη ακρίβεια πυρός -αρκεί να λειτουργούσαν και οι δύο. Η ισχύς των κινητήρων των 1.000 ίππων ο καθένας ήταν τέτοια ώστε αν ο ένας από τους δύο σταματούσε, το αεροσκάφος έχανε την σταθερότητά του και συχνά έπεφτε σε περιδίνηση. Χάρη όμως σε αυτούς, το Ρ-38 ήταν το πρώτο που έσπασε το “φράγμα” των 400 μιλίων την ώρα (644 χλμ/ώρα).
Το πρωτότυπο πέτυχε πολλές πρωτιές, όχι μόνο στις επιδόσεις αλλά και στην αεροναυπηγική. Καθώς ήταν το πρώτο μαχητικό που ενσωμάτωσε ολομεταλλική επίστρωση από ανοξείδωτο ατσάλι και συγκρατείτο από πριτσίνια. Επιτυγχάνοντας εντυπωσιακές επιδόσεις στους τομείς της ταχύτητας και της αυτονομίας, ένα από τα αρχικά πρωτότυπα πέταξε από την Καλιφόρνια στη Νέα Υόρκη θέτοντας ρεκόρ ταχύτητας με 7 ώρες και δύο λεπτά αλλά κατέπεσε λίγο πριν την προσγείωσή του λόγω πάγου στον εξαερωτήρα.
Η υπερβολική του ταχύτητα όμως, έκανε αδύνατο το άνοιγμα των παραθύρων του πιλοτηρίου εν πτήσει. Σαν αποτέλεσμα, οι χειριστές υπέφεραν από τις υψηλές θερμοκρασίες, ιδιαίτερα στο θέατρο του Ειρηνικού οδηγώντας τους να πετούν με τα “απολύτως απαραίτητα”, αλεξίπτωτο, σορτσάκι και παπούτσια του τέννις. Στο Ευρωπαϊκό θέατρο επιχειρήσεων, ο καιρός ήταν πιο ευνοϊκός. Εκεί τα Ρ-38 πραγματοποίησαν 130.000 εξόδους αλλά πέτυχαν ρεκόρ καταρρίψεων στο μέτωπο του Ειρηνικού με 1.800 επιβεβαιωμένες νίκες.
